08 ส.ค. 2563 | 15:00 น.
กำนันชูกฤษณ์ แตงอ่อน เดลิเวอรี่งานปราบปราม จากที่ทำการถึงหน้าบ้าน
ยุคสมัยที่ตลาดออนไลน์คึกคักไม่แพ้ตลาดสด โซเชียลมีเดียสำคัญพอ ๆ กับคอนเนคชั่นที่ทำงาน เครื่องมือสื่อสารอย่างโทรศัพท์กลายเป็นอวัยวะที่ 33 เป็นสิ่งแรกที่หยิบจับยามตื่น และเป็นสิ่งสุดท้ายที่ถูกปล่อยวางก่อนจะเข้านอน
ชูกฤษณ์ แตงอ่อน ไม่ต้องตอบไลน์ลูกค้า ไม่ต้องเช็คอินให้ใครต้องโผล่คอมเมนต์ แต่การมีโทรศัพท์ไว้ใกล้ตัว ก็ด้วยเหตุผลเดียวคือการมีตำแหน่งและหน้าที่เป็น “กำนัน” กำนันตำบลบึง อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี ที่ต้องพร้อมเสมอยามลูกบ้านกำลังเดือดร้อน
“ที่บ้านผมเหมือนกับเป็นศูนย์ดำรงธรรมของตำบลบึง หน้าบ้านจะมีเบอร์โทรศัพท์ติดไว้ด้านหน้าตลอด ใครที่เขารู้เบอร์ เขามีปัญหาก็จะโทรมา ตี 1บ้าง ตี 2 บ้าง ต่างคนต่างมีปัญหาไม่เหมือนกัน บางเรื่องก็ผัวเมียทะเลาะกัน บางเรื่องก็ยาเสพติด อะไรหลายเรื่องหากเขาโทรมาขอความช่วยเหลือก็ต้องไป เขาเรียกเราเพราะเราใกล้ชิดกว่า ไปถึงที่เกิดเหตุได้เร็วกว่า มีอำนาจที่จะเข้าไปตรวจค้นได้”
กำนันชูกฤษณ์ เป็นคนท้องถิ่นโดยกำเนิด จุดเริ่มต้นของการเป็นกำนันคือการเป็นชาวบ้านธรรมดา ๆ ที่ชอบช่วยเหลือผู้คน พอชอบช่วยเหลือก็ถูกผลักดันให้เป็นผู้ใหญ่บ้าน และปฏิบัติหน้าที่ดูแลสมาชิกในชุมชนมาร่วมกว่า 10 ปี จนในวันหนึ่งเมื่อกำนันคนก่อนได้หมดวาระไป และตำแหน่งกำนันได้ว่างลง เขาจึงได้รับฉันทามติด้วยคะแนนโหวตจากผู้ใหญ่บ้านทั้ง 9 หมู่บ้าน
ใครคนหนึ่งบอกสาเหตุของความไว้วางใจนี้ว่า หากจะหาคนที่เสียสละ ฉับไว พร้อมทุกสถานการณ์ คงไม่มีใครเหมาะเท่า กำนันชูกฤษณ์
กำนันก็เหมือนกับนักบริหารในองค์กรเอกชน ผู้บริหารบางคนที่เติบโตจากสายงานการตลาดก็อาจจะมีจุดเด่นเรื่องการสร้างยอดขาย ขณะที่ผู้บริหารบางรายซึ่งมาจากสายเทคโนโลยีก็มักชอบผลักดันผลงานออกเป็นนวัตกรรมใหม่ ๆ หวังจะรีเทิร์นมันเป็นผลกำไร สร้างการเติบโตให้กับบริษัท
กำนันชูกฤษณ์ ก็เป็นนักบริหารชุมชนซึ่งมีจุดเด่นเรื่องงานปราบปรามและการรักษาความสงบเรียบร้อย หากในชุมชนมียาเสพติดเขาก็จะร่วมตั้งด่าน ร่วมตรวจค้นกับตำรวจ หากเป็นเหตุทะเลาะวิวาท คนเมายาบ้า เขาก็มีทีมงานที่ช่วยห้ามปราม ช่วยลดดีกรีความรุนแรง เฝ้าระวังการเผชิญหน้า เช่นเดียวกับเรื่องสัพเพเหระซึ่งแม้กำนันจะไม่ได้ไปปรากฎตัว แต่ทันทีที่เสียงปลายสายร้องขอความช่วยเหลือ เขาก็ไม่ปฏิเสธพร้อมจะประสานงานให้ด้วยความรวดเร็ว
“บางทีรับโทรศัพท์แล้วสั่งการทีมงานไป เราเองก็นอนไม่หลับแล้ว กังวลว่าจะไม่เรียบร้อย คิดไปคิดมาจนเลยเวลานอน เป็นแบบนี้บ่อย ๆ”
“ถามว่าเมื่อเกิดเหตุรุนแรงเรากลัวไหม ก็ต้องกลัวบ้างเป็นธรรมดา แต่มันเป็นหน้าที่ของเรา เราก็ต้องทำ ถ้าลูกบ้านเขาเดือดร้อนกำลังโดนฟันหัวอยู่ ถ้าเราไม่ไปช่วยไปห้ามจะให้ทำยังไง ก็ต้องปล่อยให้เขาฟันกันจนตายเหรอ มันไม่ได้หรอก มันเป็นหน้าที่ของเรา ก็เป็นปกติทุกคน เวลาไปห้ามก็ต้องระวัง คนเมายาบ้าถือมีดอีโต้แกว่งไปแกว่งมา ผมเจอผมก็กลัวนะ แต่ก็ต้องทำ”
“หรืออย่างอีกเคสคือมีคนร้องเรียนมาว่า พ่อใช้สายเคเบิ้ลมัดมือเด็กไว้หลังบ้าน เราก็รีบไปดูเลยเพราะว่าสงสารเด็ก พอไปเจอเด็กก็เห็นว่ามีรอยเต็มแขน พอเห็นก็คิดว่าพ่อผิดแน่ แต่สอบสวนไปสอบสวนมาก็ได้รู้ว่า เด็กคนนี้เป็นออทิสติก กินยาไม่ต่อเนื่อง พอไม่กิน อาการก็กำเริบ หนีออกจากบ้าน บางทีไปนั่งอยู่กับคนแปลกหน้าก็ถูกล่วงละเมิดทางเพศ เวลาพ่อจะทำงานก็กลัวลูกหนีเลยมัดแขนลูกไว้ พอเราเข้าไปเราก็รู้ถึงความจำเป็นของเขา ก็ตัดสินอะไรเองไม่ได้ ต้องให้เจ้าหน้าที่จากกระทรวงพัฒนาสังคมฯ มาช่วย พาไปตรวจสุขภาพ และก็บำบัดจิตใจในด้านอื่น ๆ ต่อ”
กำนันชูกฤษณ์ ได้รับรางวัลกำนันยอดเยี่ยม ซึ่งมีผลงานเด่นด้านงานปราบปราม ประจำปี 2563
ถึงตรงนี้อย่าเพิ่งคิดว่าเขาต้องดุดัน เคร่งครัด มีบุคลิกเข้ม ๆ เหมือนดั่งที่ปรากฎบนใบหน้า
กำนันชูกฤษณ์ บอกว่า เขาไม่ได้เป็นคนดุ หรือ ระเบียบจัดโดยสิ้นเชิง เพราะแม้จะเด่นด้านงานปราบปราม การสร้างความสงบสุข หากหลักการทำงานของเขาไม่ใช่การจับกุม การเอาผิดใครแต่อย่างใด กลับกันด้วยซ้ำที่งานปราบปรามคือการประนีประนอม พูดคุย ไกล่เกลี่ย ให้แต่ละฝ่ายอยู่ร่วมกันได้บนผลประโยชน์ส่วนรวม
“เคยไปไกล่เกลี่ยพิพาทเรื่องที่ดินสาธารณะ เป็นที่มีปัญหาตั้งแต่สมัย ปู่ ยา ตา ยาย ต่างคนก็ต่างยึดมั่นในที่ตัวเอง ไม่มีใครยอมเปิดทางให้ วิธีการของผมคือเอาผู้เกี่ยวข้องมาคุย เอาเทศบาลมาคุย บอกว่าถ้าคุณยอมเปิดทางเป็นที่สาธารณะ จะเอาไฟฟ้ามาเดินให้ เอาสาธารธูปโภคอื่น ๆ มาให้ในที่ของคุณ ให้มันดี มีมูลค่ากว่าเก่า ปัญหาก็จบลงด้วยดี”
หรืออย่างโครงการปลูกดอกดาวเรืองร่วมแสดงความภักดีในวันพระบรมราชสมภพของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพล อดุลยเดช กำนันชูกฤษณ์ก็ประสานงานหาพื้นที่ จัดเตรียมเมล็ด ขุดหลุม เริ่มกระบวนการเพาะปลูกตั้งต้นจนจบ จนออกเป็นผลงานที่มีพิธีเปิดอย่างสมเกียรติ เป็นพิกัดของนักท่องเที่ยว สร้างความภูมิใจให้กับชุมชน และแสดงออกถึงความจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ของประชาชนในตำบลบึง อำเภอศรีราชา
“เวลาผมช่วยเหลือชาวบ้าน หรือว่าผมทำอะไรที่มันประสบความสำเร็จ นั่นแหละความสุขของผมแล้ว ผมเป็นผู้ใหญ่บ้านมันไม่ใช่ว่าปราบปรามอย่างเดียว บางทีผมเสนอโครงการอะไรแล้วผมทำได้ สมมติว่าจะขุดบ่อบาดาลสักอันแล้วชาวบ้านได้ใช้น้ำ เสนอโครงการทำสวนสุขภาพหรือที่ออกกำลังกายให้ชาวบ้าน แล้วได้รับการตอบสนองจากทางภาครัฐก็จะดีใจมาก เพราะคนได้ออกกำลังกาย เด็กมีที่เล่น มีไฟฟ้าส่องสว่าง แบบนี้ผมก็มีความสุขแล้ว”
ถ้าบริการเดลิเวอรี่ผ่านแอปพลิเคชันในโทรศัพท์คือตัวแทนของงานบริการที่ว่องไวและเข้าถึงผู้คนทุกระดับ บริการดูแลความสงบของกำนันชูกฤษณ์ก็คงไม่ต่างกัน
ในฐานะคนในชุมชนที่เริ่มจากการเป็นชาวบ้านธรรมดา ๆ สู่การเป็นผู้ใหญ่บ้านและเป็นกำนัน เขารู้ลึก รู้จริงเรื่องในชุมชนไม่แพ้ใครคนไหน
ไม่ต้องโหลดแอป ไม่ต้องมีค่าจีพี เพียงแค่จำเบอร์โทรศัพท์ ณ ที่ทำการของกำนัน ซึ่งก็คือบ้านของเขาเอาไว้ แล้วติดต่อมาเมื่อถึงคราวมีปัญหา กำนันชูกฤษณ์คนนี้ก็พร้อมจะไปช่วยเหลือ เดลิเวอรี่ความต้องการของลูกบ้านถึงที่
“ทุกวันนี้ผมตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ทั้งคำสั่งของทางอำเภอ ของรัฐบาล เป้าหมายของผมคืออยากให้ชุมชนสงบสุข มีความสามัคคี มีปัญหาใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นไฟฟ้า ประปา ก็พร้อมจะประสานงานแก้ไขให้ ที่ผมอาสามาเป็นผู้ใหญ่บ้านเมื่อสิบกว่าปีก่อนก็ยังเหมือนเดิมคือทำให้พี่น้องประชาชน ทุกข์น้อยลงสุขมากขึ้น ซึ่งปัจจุบันนี้ที่ผมเป็นกำนัน เป้าหมายที่ผมตั้งไว้ก็ยังเหมือนเดิม นั่นคือต้องทำให้พี่น้องประชาชนทุกข์น้อยลงสุขมากขึ้นให้ได้”
วันใดที่ลูกบ้านตำบลบึง อำเภอศรีราชา รู้สึกวุ่นวายมีปัญหา และอยู่ในขอบข่ายที่กำนันชูกฤษณ์ ช่วยได้ เบอร์โทรศัพท์อยู่หน้าบ้าน จดไว้ แล้วโทรมาหากันนะ
ติดตามข่าวสารและเรื่องราวการทำงานของกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ได้ที่ http://www.กำนันผู้ใหญ่บ้าน.com
