บทบรรณาธิการ #1 ของ The People

“นี่เป็นรอยนิ้วมือใครกัน” หลายครั้งที่ผมเจอมิตรสหายที่รู้จักกัน มักจะถามคำถามนี้ขึ้นมาตอนที่ได้เห็นโลโกของเพจและเว็บไซต์ The People ที่ร้อยเรียงด้วยฟอนต์ Helvetica แล้วแปะลายนิ้วมือตรงกลางแทนตัวอักษร O พอได้ยินบ่อย ๆ เข้า อดทำให้ผมคิดไม่ได้ว่า หรือเราจะเล่นเกมทายปัญหาชิงรางวัลกันว่า ใครคือเจ้าของรอยนิ้วมือนี้ แต่คิดไปคิดมา ปล่อยให้มันเป็นปริศนากันต่อไปดีกว่า... เพราะลายนิ้วมือกลางโลโกนั้น จะเป็นลายนิ้วมือของใครก็ได้ ที่เราอยากจะหยิบยกเรื่องของเขามาเล่าสู่กันฟัง ผมมักจะพูดทีเล่นทีจริงกับหลาย ๆ คนว่า การทำคอนเทนต์เรื่อง “คน” ข้อได้เปรียบก็คือว่า เรามีต้นทางงานเขียนที่ใช้เป็นวัตถุดิบ อย่างน้อยก็ 7,600 ล้านกรณีทั่วโลกเท่ากับประชากรทั้งโลก เพราะว่า คนทุกคนย่อมมีเรื่องเล่าที่มีลักษณะเฉพาะตัวเป็นของตัวเอง ไม่ต่างจาก รอยนิ้วมือ ม่านตา ลายเซ็น ดีเอ็นเอ ไปจนถึงรหัสพาสเวิร์ด Everyone has their own story จึงกลายเป็น Tagline ของพวกเรา เพื่อที่จะบอกว่า คนทุกคนต่างมีเรื่องเล่า เรื่องราวเป็นของตัวเอง อาจจะสนุก เศร้า รันทด เป็นโศกนาฏกรรมหรือสุขนาฎกรรม สุดแท้แต่รอยทางที่แต่ละคนได้พบเจอ ครั้งหนึ่ง ผมได้มีโอกาสเดินทางไปสิงคโปร์เพื่อสัมภาษณ์คุณ Yuval Noah Harari ผู้เขียนหนังสือขายดีระดับโลกว่าด้วยประวัติย่อของมนุษยชาติอย่าง Sapiens: A Brief History of Humankind ผมถามเขาว่า ในหนังสือของคุณ มีประเด็นอะไรใหม่ที่ต่างจากหนังสือระดับโลกเล่มอื่นบ้าง? เขาตอบกลับมาว่า ประเด็นที่อาจจะใหม่อย่างหนึ่งในหนังสือของเขา คือ การดำรงอยู่ได้ของสังคม คือเราต้องยอมรับว่า “เรื่องแต่ง” (Fictional Story) มันคือการจินตนาการร่วมที่ผู้คนต้องเชื่อในเรื่องเดียวกัน คือ เชื่อในระบบกฏหมาย ธนาคาร หรือสถาบันต่างๆ สังคมจึงจะเกิดระเบียบ (order) ที่ทำให้สังคมนั้น ๆ ไปต่อได้ นี่คือพลังของเรื่องเล่า...ที่เราคิดว่าแม้เป็นเรื่องราวของปัจเจกชน ก็น่าสนใจและรับฟังไม่ต่างกัน เมื่อรับฟังมากขึ้น แม้จะไม่เห็นด้วยทั้งหมด แต่เราก็อาจจะเข้าใจกันมากขึ้น นี่คือความตั้งใจของทีมงาน The People ที่อยากให้ผู้อ่านตื่นเช้าขึ้นมา นอกจากอ่าน “ข่าว” การเมือง ธุรกิจ ศิลปวัฒนธรรม สังคม กีฬา ประวัติศาสตร์ และบทสัมภาษณ์ต่าง ๆ เพจและเว็บไซต์ The People อยากจะชวนผู้อ่านเปลี่ยนจากการอ่าน “ข่าว” มาอ่าน “คน” การเมือง ธุรกิจ ศิลปวัฒนธรรม สังคม กีฬา ประวัติศาสตร์ และบทสัมภาษณ์ต่าง ๆ กันบ้าง เรื่องราวของมหาเศรษฐีจากแอฟริกาใต้ที่หนีสงครามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่รวันดามาสร้างตัวที่ยูกันดา เรื่องราวของผู้ทำให้เกิดกระแสตื่นทองในอเมริกา เรื่องราวของมหาเศรษฐีชาวไทยที่เคยขายไข่ไก่ก่อนที่จะสร้างอาณาจักรพันล้านจากร้านกระเป๋า เรื่องราวศิลปินชาวสเปนที่วาดการ์ตูนเสียดสีสังคมไทย บทสัมภาษณ์ลูกสาวของเช เกวารา-นักปฏิวัติผู้เป็นตำนานของโลก ไปจนถึงเรื่องราวของดาราฮ่องกงที่บริจาคเงินสร้างโรงเรียนเป็นจำนวนหนึ่งร้อยโรงเรียนในเวลาเกือบสิบปี นี่คือตัวอย่างเรื่องเล่าของทุกคนที่ถูกนำเสนอใน The People อย่างน้อยที่สุด การอ่านเรื่องราวของคน อาจจะทำให้เราเข้าใจผู้อื่น เข้าใจสังคมในยุคที่แสนยุ่งเหยิงนี้ (แน่นอนว่า ไม่ว่ายุคไหนมันก็ยุ่งเหยิงตามเงื่อนไขของสังคมในแต่ละพื้นที่ ช่วงเวลานั่นล่ะ) ขอฝากเนื้อฝากตัว และขอให้รื่นรมย์กับการอ่านคอนเทนต์ออนไลน์ในเพจ The People แห่งนี้ และเว็บไซต์ www.thepeople.co ที่กำลังจะเปิดตัวเร็ววันนี้ สวัสดีอีกครั้งครับ “ทุกคน”