หู ปอ ผู้กำกับที่ฆ่าตัวตายตั้งแต่ทำหนังยาวเรื่องแรก An Elephant Sitting Still

หู ปอ ผู้กำกับที่ฆ่าตัวตายตั้งแต่ทำหนังยาวเรื่องแรก An Elephant Sitting Still
“มันไม่มีหรอกชีวิตในอุดมคติ มีเพียงแต่การเลือกอยู่กับความเศร้าโศกของการมีชีวิต” นี่คือคำพูดส่วนหนึ่งในบทสัมภาษณ์ของ หู ปอ (Hu Bo) ผู้กำกับภาพยนตร์ An Elephant Sitting Still ขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่ เพราะระหว่างที่ภาพยนตร์ขนาดยาวเกือบ 4 ชั่วโมงเรื่องนี้กำลังอยู่ในกระบวนการสร้าง เขาก็เลือกปลิดชีวิตตัวเองลงด้วยการฆ่าตัวตายในวัยเพียง 29 ปี หู ปอ ผู้กำกับที่ฆ่าตัวตายตั้งแต่ทำหนังยาวเรื่องแรก An Elephant Sitting Still หู ปอ เป็นผู้กำกับชาวจีน เกิดปี 1988 ในเมืองจี่หนาน เมืองหลวงของมณฑลชานตง จบการศึกษาสาขากำกับภาพยนตร์โดยตรงจากสถาบัน Beijing Film Academy เขามีชื่อเสียงจากการสร้างหนังสั้น 2 เรื่องคือ Distant Father และ Fleeing by Night ในปี 2014 ก่อนจะเริ่มสร้างภาพยนตร์ขนาดยาวเรื่องแรกและเรื่องสุดท้ายในชีวิต An Elephant Sitting Still ตัวหนังเล่าเรื่องราวของ 4 ตัวละครในเมืองอุตสาหกรรมแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยปัญหา แต่ละคนเต็มไปด้วยความเจ็บปวดบางอย่าง พวกเขาจึงต้องดิ้นรนหาเส้นทางชีวิตอนาคตตัวเอง โดยเดินทางไปยังเมืองหม่านโจวหลี (Manzhouli) หนังดัดแปลงมาจากฉบับนวนิยาย ซึ่งเขาเป็นคนเขียนเองโดยใช้นามปากกาว่า “Hu Qian” An Elephant Sitting Still ออกฉายครั้งแรกสู่สายตาคนทั่วโลกในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเบอร์ลินปี 2018 ตัวหนังได้รับการชื่นชมว่ามีงานภาพแสนตราตรึง และถ่ายทอดสภาพสังคมความเห็นแก่ตัวได้อย่างละเมียดละไม จนหนังได้รับรางวัลสาขา FIPRESCI กับ "รางวัลภาพยนตร์เรื่องแรกยอดเยี่ยม" มาครอง แม้หนังจะมีความยาวมากถึง 4 ชั่วโมง แต่ผู้ชมรอบแรกกว่า 300 คนไม่มีใครเดินออกจากโรงฯ แม้แต่คนเดียว และหลังจากหนังฉายจบ คุณแม่ของผู้กำกับก็ขึ้นเวทีกล่าวสุนทรพจน์สั้น ๆ ว่า “ดิฉันมาถึงเทศกาลวันนี้ และรู้สึกเสียใจและยินดีไปพร้อมกัน ความเจ็บปวดคือลูกชายของฉันเสียชีวิตสำหรับ ‘ช้าง’ แต่ก็เป็นเรื่องน่ายินดีที่ ‘ช้าง’ ตัวนั้นได้ออกฉายในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเบอร์ลินนี้” หู ปอ ผู้กำกับที่ฆ่าตัวตายตั้งแต่ทำหนังยาวเรื่องแรก An Elephant Sitting Still ความยอดเยี่ยมอย่างแรกของหนัง คืองานกำกับภาพคุณภาพที่มหัศจรรย์และสวยงามในเวลาเดียวกัน หู ปอ ร่วมงานกับผู้กำกับภาพ ฟ่าน เจา (Fan Chao) ใช้การถ่าย Long Take หรือการถ่ายทำแต่ละฉากแบบยิงยาว โดยวางโจทย์ไว้ว่า 1 ฉากในหนัง (One Scene) = 1 ช็อต (One Shot) ไม่เพียงความทะเยอทะยานในการนำเสนองานภาพ หนังยังนำเสนอประเด็นความสิ้นหวังอันเดียวดายของหนุ่มสาวในห้วงเวลาปัจจุบันอย่างเข้มข้น ถึงขนาดที่ว่าไม่มีตัวละครสักคนในเรื่องที่หัวเราะมีความสุขเลยสักคน “หนังเรื่องนี้คือความเศร้าของ หู ปอ เท่านั้นเอง” คุณพ่อของ หู ปอ กล่าวถึงหนังเรื่องนี้ มีการวิเคราะห์ว่า An Elephant Sitting Still เปรียบเสมือนจดหมายลาตายของเขา เพราะในเรื่องมีการเปรียบชีวิตเป็น “ดินแดนว่างเปล่า” เป็นความเศร้าโศกในการมีชีวิต หู ปอ เองยังเคยคุยกับเพื่อนสนิทก่อนฆ่าตัวตายเพียง 4 วันว่า “ฉันไม่รู้จะมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร ชีวิตเหมือนเป็นเครื่องมือแม้แต่การเขียนหนังสือและสร้างหนัง การสร้างสรรค์เหล่านั้นมันสร้างความเจ็บปวดมหาศาล” อาจเพราะ หู ปอ เชื่อว่าโลกของเราไม่อาจเปลี่ยนแปลง และไม่มีวันเปลี่ยนแปลงได้ An Elephant Sitting Still จึงเต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งความเศร้า ความหดหู่ และเรื่องราวอันน่าสลดใจ ตัวละครของเขามิอาจแบกรับความเจ็บปวดในการอยู่เมืองเดิม จึงต้องออกเดินทางไปหาอนาคตในเมืองอื่นอย่างหม่านโจวหลีแทน หู ปอ ผู้กำกับที่ฆ่าตัวตายตั้งแต่ทำหนังยาวเรื่องแรก An Elephant Sitting Still อย่างไรก็ดี นักวิจารณ์ที่คิดบวกบางกลุ่มก็บอกว่า ตัวหนังแสดงนัยยะการมี “ความหวัง” เอาไว้ด้วย สอดคล้องกับคำพูดของผู้กำกับที่บอกว่า “ผมมีความหวังว่าคนรุ่นใหม่ในรุ่นพวกเราจะไม่บ่อนทำลายชีวิตตัวเอง เพราะหน้าอันว่างเปล่าของสัตว์ร้ายในป่าหรือหน้าตาซากศพทหารในสนามรบ มันไม่ต่างอะไรกับหน้าตาอันว่างเปล่าของพวกเราในปัจจุบันเลย” ถึงแม้เรื่องราวของหนังจะเต็มไปด้วยความเศร้า แต่หนังก็เต็มไปด้วยคุณค่าทางศาสตร์ภาพยนตร์ ที่ผลักดันให้หนังได้รับรางวัลม้าทองคำ สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมมาครอง และล่าสุดผ่านมาเกือบครึ่งปี 2019 IndieWire ก็จัดอันดับสุดยอดหนังอินดี้ ณ เวลานี้ ซึ่ง An Elephant Sitting Still ก็ติดอันดับด้วย ไม่ว่าหนังเรื่องนี้จะเป็น “จดหมายลาตาย” หรือเป็น “ความหวัง” สิ่งเหล่านี้ผู้ชมทุกคนจะต้องเป็นคนตัดสินหลังชม An Elephant Sitting Still ความยาว 234 นาทีเรื่องนี้ หู ปอ ผู้กำกับที่ฆ่าตัวตายตั้งแต่ทำหนังยาวเรื่องแรก An Elephant Sitting Still ข้อมูลจาก  HAL Distribution wordpress berlinale cinema-scope indiewire