07 ต.ค. 2562 | 16:16 น.

โคดี้ ลี แชมป์ตาบอด ออทิสติกแห่งเวที America's Got Talent กับความฝันที่จะเป็นร็อคสตาร์ที่มีแม่คอยผลักดันให้สำเร็จ

“โคดี้ คุณเปลี่ยนโลกใบนี้ สิ่งที่คุณเป็นและสิ่งที่คุณทำ ทำให้โลกใบนี้งดงามกว่าที่มันเคยเป็น”

แกเบรียล ยูเนียน (Gabrielle Union) หนึ่งในกรรมการเวที America's Got Talent กล่าวไว้แบบนั้นหลังจากการแสดงอันน่าประทับใจของหนุ่มน้อยวัย 22 ปี โคดี้ ลี (Kodi Lee) ในเพลง ‘Bridge Over Troubled Water’ ของ Simon and Garfunkel จบลง คำพูดที่ฟังดูยิ่งใหญ่นั้นอาจจะทำให้คุณนึกสงสัยว่า เสียงร้องเพลงที่ไพเราะขนาดไหนจึงจะสามารถใช้คำว่า "เปลี่ยนโลกใบนี้ให้งดงามกว่าที่มันเคยเป็น" ได้

คำถามนี้จะหายไป เพียงแค่เราได้ยินเสียงของโคดี้ ลี น้ำเสียงนุ่มทุ้มติดแววสากที่มาพร้อมกับเทคนิคในการร้องเพลงชั้นเยี่ยม เข้ากันดีกับจังหวะเปียโนหวาน ๆ ที่โคดี้ตั้งใจบรรเลง ผสานด้วยสีหน้าและแววตาที่แสดงออกถึงความสุขในทุกครั้งที่เขาได้จับไมค์ ทำให้ โคดี้ ลี นักร้องหนุ่มเชื้อสายอเมริกัน–เกาหลี ที่ตาบอดและมีภาวะโรคออทิสติก ก้าวขึ้นมาครองใจอเมริกันชน จนสามารถคว้าตำแหน่งแชมป์จากรายการ America's Got Talent ปี 2019 มาครอบครอง

ย้อนกลับไปก่อนที่โคดี้จะประสบความสำเร็จ วันที่เขาลืมตาดูโลก คงเป็นวันที่ ทีนา ลี (Tina Lee) แม่ของโคดี้ดีใจเป็นที่สุด แต่ความดีใจนั้นกลับอยู่กับเธอเพียงสั้น ๆ ก่อนที่จะรู้ข่าวร้ายว่าโคดี้มีอาการเส้นประสาทตาเล็กไม่พัฒนา (optic nerve hypoplasia) ในเดือนที่ 3 และนั่นส่งผลให้โลกของโคดี้มืดสนิท ไร้ซึ่งภาพและแสงใด ๆ ในท้ายที่สุด เคราะห์ร้ายยังไม่หมดเพียงเท่านั้น หนูน้อยโคดี้ได้รับการวินิจฉัยว่าป่วยด้วยโรคออทิสติก (Autistic Disorder) หรือ ออทิสซึม (Autism) เมื่ออายุได้เพียง 4 ขวบเท่านั้นเอง

“มันทำให้ฉันกลัวนะ เพราะฉันเองก็เพิ่งจะเป็นแม่คนครั้งแรก ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไง คนเป็นแม่มักวาดฝันอนาคตให้ลูกไว้มากมาย แต่ฉันไม่เห็นอะไรแบบนั้นเลย”

แม้ภายนอกของโคดี้จะไม่ได้ต่างอะไรจากเด็กทั่วไป แต่อาการออทิสติกที่ว่าส่งผลต่อฮอร์โมนและการจัดการอารมณ์ของเขาเป็นอย่างมาก ทีนา กล่าวว่าลูกชายของเธอไม่สามารถแม้แต่จะสื่อสารให้คนอื่นรับรู้ได้ว่าเขากำลังเจ็บปวด หรือตกอยู่ในอันตราย

“โคดี้รักเสียงเพลง”

ทีนารู้สึกแบบนั้นตั้งแต่โคดี้ยังเป็นเด็ก เธอเล่าว่าตอนที่เขาได้ฟังเพลงครั้งแรก แววตาของเด็กน้อยเปล่งประกายสดใสกว่าครั้งไหน ๆ ที่เธอเคยเห็น นอกจากนี้เขายังสามารถจดจำเนื้อเพลงได้อย่างรวดเร็วแม้จะได้ยินเพียงครั้งเดียว และนั่นทำให้ทีนารู้ว่าเจ้าหนูโคดี้ ลูกชายของเธอจะเติบโตไปพร้อม ๆ กับเสียงดนตรีได้ดีที่สุด และเธอก็ไม่หยุดเพียงแค่นั้น เพราะต่อมา เจ้าหนูโคดี้ที่ค่อย ๆ เติบโตตามวัย ก็สามารถเล่นดนตรีได้ถึง 6 ชนิด รวมทั้งเปียโนที่โคดี้ใช้ในการแข่งขัน ด้วยการผลักดันจากแม่อย่างทีนานั่นเอง

“เขามีปัญหาด้านการสื่อสาร เขาเคยร้องดิ้น (อาการของเด็กเล็กที่ร้องไห้สุดเสียงด้วยความโกรธจัด) วันละ 30 ครั้งได้ แต่หลังจากที่เขาได้รู้จักกับเวที มันช่วยให้เขาควบคุมอาการออทิสซึมของตัวเองได้ และเขาอยากเป็นนักร้องมากจริง ๆ”

ทีนายังบอกอีกว่าการที่โคดี้ได้ทำการแสดงและร้องเพลงต่าง ๆ ช่วยให้เขาได้ทำความรู้จักกับคนใหม่ ๆ และเรียนรู้ที่จะอยู่ในกลุ่มคน ซึ่งถือเป็นความยากลำบากของโคดี้ “เราตกลงกันแบบนั้น เราบอกเขาว่าถ้าหนูอยากขึ้นไปแสดง หนูต้องจับมือกับคนอื่น ๆ และให้เขาเข้ามาใกล้ ๆ เพื่อที่จะทักทายกับหนู” เธอยิ้มขณะที่เล่าเรื่องราวเหล่านั้น เพราะโคดี้ยอมรับในข้อตกลงนั่น และมันก็ออกมาดีกว่าที่เธอคาด

“ผมชอบเพลงทุกประเภท ผมชอบเพลงป๊อปด้วย” โคดี้ ลี บอกแบบนั้น พร้อมทั้งแถมท้ายว่า Maroon 5 คือวงที่เขาชอบเป็นพิเศษ

[caption id="attachment_12755" align="aligncenter" width="1920"]

โคดี้และทีนา[/caption]

ตั้งแต่เล็กจนโตที่ทีนาพาโคดี้ไปทุกที่ ทุกรายการการแข่งขัน ทุกเวที เริ่มจากเล็กและใกล้ จนขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จะปรากฏภาพของโคดี้เล่นดนตรีและร้องเพลงอยู่ตรงนั้นเสมอ จนกระทั่งในรายการแข่งขัน America's Got Talent รอบท้าย ๆ ทีนาก็ยังเป็นคนที่พาโคดี้ขึ้นไปที่เวที และให้กำลังใจเขาก่อนที่จะเริ่มพรมนิ้วลงบนเปียโนอย่างเคย

“พวกเราหลงทาง พวกเราจะหลงทางถ้าไม่เจอคุณ” นี่คือคำพูดของกรรมการคนหนึ่งที่มีต่อโชว์รอบสุดท้ายของโคดี้ น้ำเสียงที่สั่นเครือและคราบน้ำตาบนแก้ม ทำให้เรารู้ว่าเธอพูดประโยคนั้นออกมาจากส่วนลึกในจิตใจ ไม่ต่างจากผู้ชมทางบ้าน ทีนาบอกว่าเธอและลูกรู้สึกซึ้งใจมากที่ได้รับข้อความมากมายจากผู้ป่วยออทิสซึมว่าการแสดงและเสียงดนตรีของโคดี้มีความหมายกับพวกเขามากแค่ไหน

“มันน่าภูมิใจที่ได้เห็นเขาอยู่บนเวที เขาทุ่มเทอย่างหนักเพื่อสิ่งนั้น มันยากจะอธิบาย แต่ในฐานะแม่ มันเหมือนกับว่าในที่สุดคุณก็พาเขาไปถึงในที่ที่เขาอยากจะไป” ทีนาเล่าด้วยความประทับใจ

“ดนตรีช่วยชีวิตเขาไว้” นี่คือประโยคที่ทีนาย้ำอยู่เสมอ ตั้งแต่วันแรกที่สองมือของหนูน้อยโคดี้ปะป่ายไปตามเปียโน และเกิดเป็นเสียงโน้ตปร่าแปร่ง สู่วันที่เขาวางนิ้วลงบนตัวโน้ตเหล่านั้นอย่างมั่นใจ และสร้างท่วงทำนองแสนไพเราะที่มาพร้อมกับน้ำเสียงทรงพลัง วันที่เขา-โคดี้ ลี กลายเป็นแรงบันดาลใจของใครหลาย ๆ คน และทำให้โลกตระหนักว่าเด็กออทิสซึมหรือคนตาบอดไม่ได้ด้อยไปกว่าเด็กทั่วไป เขาเพียงต้องการความรัก ความเอาใจใส่ และสิ่งที่เป็นเสมือน ‘เสียงดนตรี’ ในทางของตัวเอง อย่างที่โคดี้ได้เจอกับเสียงดนตรีของเขา

โคดี้ ลี มีเรื่องราวที่อยากเล่า และเขาถ่ายทอดมันผ่านเสียงเพลง ไม่ต่างกับผู้แข่งขัน America's Got Talent คนอื่น ๆ อย่างเช่น ไรอัน นีมิลเลอร์ (Ryan Niemiller) นักแสดงตลกเพียงคนเดียวที่ผ่านการแข่งขันมาจนถึงรอบสุดท้าย เขามาพร้อมกับเรื่องเล่าชวนขำมากมาย และแขนสองข้างที่ด้วนกุด ก่อนที่จะคว้าตำแหน่งรองแชมป์กลับไป อย่างที่ใครหลาย ๆ คนกล่าว เวทีนี้คือความฝันแบบอเมริกัน (American Dream) ไม่ใช่เพียงในแง่ที่ว่ามันเป็นเวทีแห่งชื่อเสียงหรือเงินรางวัล แต่รวมไปถึงว่านี่คือเวทีแห่งการส่งต่อ ‘ฝัน’ ที่ยิ่งใหญ่ไปกว่านั้น สำหรับโคดี้และไรอัน มันคือฝันแห่งความเท่าเทียมของผู้พิการ “ไม่ใช่แค่โคดี้ที่ชนะการแข่งขันครั้งนี้ แต่โลกใบนี้ก็ชนะด้วย” คืออีกคำพูดของทีนา ลี ที่ตอกย้ำให้เห็นถึงความสำคัญของคนที่หลายคนเคยมองว่าไม่เพียบพร้อม ไม่ว่าจะเป็นด้านร่างกายหรือจิตใจ โคดี้ ลี จะมาถึงจุดนี้ไม่ได้เลยถ้าเขาร้องเพลงแล้วโลกไม่ฟัง เมื่ออเมริกันฟังและเข้าใจ เขาจึงกลายเป็นความหวังครั้งใหม่ที่จะทำให้ฝันแห่งความเท่าเทียมนั้นเป็นจริงขึ้นมาได้

รอยยิ้มอันจริงใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของโคดี้ ขณะที่ทั้งโลกปรบมือให้กับความสามารถของเขา และในฐานะนักดนตรี ในฐานะคนตาบอด ในฐานะคนที่ต้องเผชิญหน้ากับโรคออทิสติก และในฐานะที่เขารักเสียงเพลงยิ่งกว่าสิ่งใด โคดี้ ลี ได้ให้คำยืนยันไว้ว่า