22 พ.ค. 2563 | 14:50 น.

คอร์เนเลีย เวอร์เทนสตีน นักเปียโนวัย 92 ที่ไม่หยุดสอนแม้ช่วงโควิด

“มันดีมาก ๆ เลยที่ได้เห็นเด็ก ๆ มาหาถึงบ้าน พวกเขามาพร้อมรอยยิ้มและพร้อมจะเรียนเปียโน” เป็นเวลากว่า 50 ปีที่ คอร์เนเลีย เวอร์เทนสตีน (Cornelia Vertenstein) เปิดบ้านที่ตั้งอยู่บน Fairfax Street ในเดนเวอร์ สหรัฐอเมริกา ต้อนรับเด็ก ๆ ที่มีใจรักในการเล่นและเรียนเปียโน เวอร์เทนสตีนมีลูกศิษย์ลูกหาประมาณ 30 คน อายุตั้งแต่ 6-17 ปี บางคนสะดวกมาวันธรรมดาตอนเช้าตั้งแต่ 6 โมงครึ่ง บางคนเลิกเรียนทำการบ้านเสร็จแล้วก็แวะมาเรียนเปียโนตอน 1 ทุ่มก็มี หรือบางคนสะดวกมาเรียนวันเสาร์อาทิตย์ แต่ไม่ว่าจะวันไหน เวอร์เทนสตีนที่ปัจจุบันอายุ 92 ปี ก็พร้อมสอนทุกคนเสมอด้วยเปียโนยี่ห้อ Chickering & Sons ที่เธอซื้อมาในราคา 600 เหรียญสหรัฐ เมื่อปี 1965 เพื่อน ๆ เรียกเธอว่า เนลลี แต่ครอบครัวและนักเรียนเปียโนเรียกเธอด้วยความนับถือว่า ดร.เวอร์เทนสตีน เพราะเธอจบปริญญาเอกด้านดนตรี ทั้งยังมีจิตใจงดงามพร้อมถ่ายทอดความรู้ให้คนอื่นอยู่เสมอ โดยที่วัยไม่ได้เป็นอุปสรรคเลยสักนิด ชีวิตการเป็นครูสอนเปียโนของเวอร์เทนสตีนดำเนินไปตามปกติ กระทั่งเชื้อโคโรนาไวรัสสายพันธุ์ใหม่แพร่ระบาดในสหรัฐฯ ทุกคนต้องอยู่บ้านตามมาตรการล็อกดาวน์ โดยเฉพาะผู้สูงอายุที่เป็นกลุ่มเสี่ยงที่มีแนวโน้มจะติดเชื้อโควิด-19 ได้ง่ายกว่าคนวัยอื่น จึงต้องเว้นระยะห่างทางสังคมอย่างเคร่งครัด แต่นั่นก็ไม่ได้หยุดเวอร์เทนสตีนจากการสอนเปียโน เพราะถึงจะเจอลูกศิษย์ตัวต่อตัวไม่ได้ แต่เทคโนโลยีช่วยได้ เมื่อถึงตารางการเรียนการสอนของใคร เวอร์เทนสตีนจะโทรศัพท์หาคนนั้น และใช้โปรแกรมเฟซไทม์บนไอแพด เพื่อที่จะสามารถมองเห็นการวางมือของนักเรียนได้ถนัด แน่นอนว่าบรรดานักเรียนก็ต้องเตรียมความพร้อมด้วยเช่นกัน เมื่อไหร่ที่ครูโทรมา พวกเขาต้องพร้อมอยู่ที่เปียโน พร้อมกับมีคู่มือเรียนเปียโนวางอยู่ข้าง ๆ ถ้าเวอร์เทนสตีนมีคำแนะนำอะไร จะได้จดไว้กันลืมได้ทันที “ฉันเชื่อเรื่องการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง นักเรียนของฉันยังคงสนุกกับการเรียนเปียโน และด้วยการเรียนการสอนเปียโนแบบนี้ ทำให้ฉันรู้จักนักเรียนมากขึ้นว่าพวกเขาใช้ชีวิตแบบไหนที่บ้าน มันไม่มากหรอก ก็แค่ห้องเดียวที่ฉันเห็นเท่านั้น แต่มันก็ทำให้ฉันรู้จักพวกเขามากขึ้นจริง ๆ นั่นแหละ” เวอร์เทนสตีนบอก สาเหตุที่เวอร์เทนสตีนไม่ยอมให้อะไรมาเป็นอุปสรรคกั้น แม้จะเป็นโรคระบาดครั้งใหญ่ที่กระทบคนทั่วโลก เพราะชีวิตของเธอเคยผ่านประสบการณ์เลวร้ายมาแล้ว นั่นคือการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เวอร์เทนสตีนเป็นชาวยิวที่เกิดในโรมาเนีย เธอเริ่มเรียนเปียโนเมื่ออายุ 14 ปี เป็นลูกศิษย์ของ ฟลอริกา มูสิเชสกู นักเปียโนชื่อดังของประเทศ แต่เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 2 ปะทุขึ้น ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ชาวยิวถูกนาซีเยอรมันทรมาน เวอร์เทนสตีนถูกพวกนาซีบังคับให้ติดสัญลักษณ์ดาวเหลือง 6 แฉก เพื่อแสดงว่าเธอเป็นยิว ถูกดูถูกเหยียดหยามสารพัด แต่เธอก็อดทนมาตลอด โชคยังดีที่เธอรอดการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มาได้ แต่ก็ต้องใช้ชีวิตอย่างยากลำบากในยุคที่โรมาเนียมีรัฐบาลคอมมูนิสต์ กระทั่งปี 1961 เวอร์เทนสตีนพร้อมสามีและลูกสาวตัดสินใจลี้ภัยไปอยู่อิสราเอล ก่อนออกเดินทางอีกครั้งสู่สหรัฐอเมริกา ดินแดนแห่งเสรีภาพ ในปี 1963 เวอร์เทนสตีนไม่เคยเล่าเรื่องในอดีตให้เพื่อนบ้านหรือลูกศิษย์ของเธอฟังเลย “มันเจ็บปวดมาก ๆ ที่จะพูดถึงเรื่องที่ผ่านมา แล้วทำไมฉันต้องเล่าเรื่องพวกนี้ให้พวกเขาฟังด้วยล่ะ” เธอให้เหตุผล “สมัยฉันยังเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ ฉันไม่สามารถไปโรงเรียนได้เพราะศาสนาของฉัน พวกเขาจึงสร้างโรงเรียนเล็ก ๆ ที่ห้องใต้ดินของตึกเก่า ที่บางวันก็ร้อนอบอ้าวจนแทบทนไม่ไหว ฉันคิดว่าหัวใจที่ยิ่งใหญ่และความสำเร็จในชีวิตของฉันมาจากโรงเรียนนั้น ที่สอนฉันมาตลอดว่า ไม่ว่าสถานการณ์ใดก็ตาม เราต้องรอดให้ได้ ต้องเรียนรู้ มองไปข้างหน้า และมีความฝัน” ที่มา https://www.elle.com/uk/life-and-culture/g31658888/coronavirus-covid-19-good-news/ https://tounesnanews.com/2020/05/15/a-92-year-old-piano-teacher-wont-let-students-miss-bach-in-the-pandemic/ ภาพ: Rachel Woolf for The New York Times ใน https://tounesnanews.com/2020/05/15/a-92-year-old-piano-teacher-wont-let-students-miss-bach-in-the-pandemic/