สมพร ทองรักษ์: ชายผู้ทำฝันให้เป็นจริงด้วยการสอบติดปลัดอำเภอในวัย 58

สมพร ทองรักษ์: ชายผู้ทำฝันให้เป็นจริงด้วยการสอบติดปลัดอำเภอในวัย 58

สมพร ทองรักษ์: ชายผู้ทำฝันให้เป็นจริงด้วยการสอบติดปลัดอำเภอในวัย 58

ก่อนคุณพ่อผมเสียตอนท่านอายุ 87 ปี ท่านสั่งเสียกับผมไว้ว่า อยากเห็นผมเป็นปลัดอำเภอ นี่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมพยายาม จนในที่สุดผมก็ได้เป็นปลัดอำเภอ แล้วกลับไปบรรจุเป็นข้าราชการที่อำเภอบ้านเกิดของผม” นี่คือส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมฝันอยากเป็นปลัดอำเภอครับ” หลายคนพูดถึง “ความฝัน” ว่าสักวันฉันจะทำทำความฝันของฉันให้จงได้ ไม่ว่าเวลานั้นมันจะนานเท่าไหร่... แต่สำหรับสมพร ทองรักษ์ หรือ ลุงสมพร เขาใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต ในการรอคอย เตรียมพร้อม เพื่อสอบปลัดอำเภอ อันเป็นอาชีพที่เขาใฝ่ฝัน จนสอบติดอันดับที่ 25 ในการสอบข้าราชการปลัดอำเภอในปี พ.ศ.2561 จนได้บรรจุเป็นข้าราชการปลัดอำเภอตอนอายุ 58 ปี ที่อำเภอชนบท จังหวัดขอนแก่น ซึ่งเป็นบ้านเกิดของลุงสมพรเอง แม้ว่าจะมีโอกาสรับราชการหลังจากนี้เพียง 2 ปี ก่อนที่จะเกษียณ แต่ลุงสมพรบอกว่า เท่านี้ก็ดีใจมากแล้วกับความฝันที่รอมาทั้งชีวิต “ผมตั้งใจจะเป็นปลัดอำเภอ เป็นนักปกครอง ไปทำงานดูแลประชาชน เขาเห็นเรา เขาจะได้สบายใจ เพราะสำหรับข้าราชการแล้ว ประชาชนคือผู้มีพระคุณครับ ผมอยากทำงานให้ผู้คนเห็นแล้วชมว่า เราทำมันได้ดี” ทำไมลุงสมพรเพิ่งมาเป็นปลัดอำเภอในวัย 58? ลุงสมพรเล่าให้ฟังว่า ในช่วงวัยหนุ่ม สมัยเรียน มศ.5 เคยขี่มอเตอร์ไซค์แล้วล้ม นึกว่าตัวเองไม่เป็นอะไร จนพอมาถึงจุดหนึ่ง เริ่มรู้สึกว่าตัวเองมีอาการอัมพฤกษ์ เขียนหนังสือไม่ได้ จับปากกาไม่อยู่ จนต้องรักษาอยู่หลายปี ผมรู้สึกตัวหลังอุบัติเหตุ ตอนอายุประมาณ 20 ปี ผมเขียนหนังสือไม่ได้ คิดว่าน่าจะมาจากขับมอเตอร์ไซค์แล้วล้ม ตอนแรกคิดว่าไม่เป็นอะไร แต่มันเริ่มเป็นหนักจนเขียนหนังสือไม่ได้ เวลาช่วงนั้นลำบากมาก ต้องมาฝึกเขียนหนังสือด้วยมือซ้าย ซึ่งไม่ง่ายเลย ต้องเอาเชือกรัดมือเพื่อบังคับให้ตัวเองเขียนหนังสือด้วยมือซ้ายให้ได้” ระหว่างที่กายภาพบำบัดอาการอัมพฤกษ์อยู่หลายปี แม้ว่าจะมีความไม่พร้อมทั้งกาย แต่ด้วยความุมมานะของลุงสมพรเอง เขาลงเรียนคณะรัฐศาสตร์ รามคำแหง จนได้รับใบปริญญาในที่สุด หลังจากนั้น ลุงสมพรก็ได้มีโอกาสทำงานอยู่ที่สำนักงานเทศบาลเมืองบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรีอยู่ ซึ่งเป็นที่ที่ลุงสมพรรักมาก เพราะลุงบอกว่า แม้ว่าตอนนั้นจะไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ แต่ทุกคน โดยเฉพาะนายกเทศมนตรี เข้าใจตรงจุดนี้ ได้ช่วยเหลือดูแลให้ลุงทำงานอยู่ที่นี่อย่างราบรื่นเป็นเวลาหลายสิบปีด้วยกัน แม้ว่างานที่เทศบาลจะลงตัวแล้วในความคิดของลุงสมพร แต่ความฝันลึก ๆ ที่อยากจะสอบปลัดอำเภอ ยังอยู่ในใจของเขาเรื่อยมา จนในที่สุด ในปี พ.ศ.2558 ลุงสมพรได้รื้อความฝันตัวเองกลับมา เพื่อทำมันให้เป็นจริงให้ได้ ผมลาออกจากเทศบาล เพื่อเตรียมตัวอ่านหนังสือ ผมอ่านหนังสือไป 20-30 เล่ม อ่านหนังสือกฎหมาย อ่านระเบียบปกครอง ฝึกทำข้อสอบจับเวลา เตรียมตัวอยู่เป็นปี จนในปี 2558 ผมสอบติดข้อเขียนปลัดอำเภอ แต่สภาพร่างกายผมยังไม่พร้อม ผมเลยคิดว่า ร่างกายผมต้องพร้อมกว่านี้ แล้วจะสอบเป็นปลัดให้ได้” ก็ในเมื่อปัญหามันอยู่ที่ร่างกาย ลุงสมพรจึงพยายามก้าวข้ามขีดจำกัดตรงนี้ด้วยการเอาชนะอาการอัมพฤษ์ที่เป็นอยู่หลายปีให้จงได้ ผมคิดว่า ก่อนอื่น จิตใจต้องเอาชนะร่างกายให้ได้ ผมออกกำลังกายทุกวัน ฝึกวิ่งทุกวัน จนรู้สึกว่าร่างกายดีขึ้น หลังจากนั้น ให้ไปวิ่ง วิดพื้น ซิตอัพ ผมทำได้หมด” สิ่งที่ลุงสมพรบอกว่า “ทำได้” ไม่ใช่เพียงคำพูดลอย ๆ การฝึกฝนร่างกายเพื่อเอาชนะอาการอัมพฤกษ์ของร่างกายที่เห็นเป็นรูปธรรมก็คือ ลุงสมพรได้เคยร่วมวิ่งในงานวิ่งมาราธอนเฉลิมพระเกียรติ 12 สิงหาฯ ที่จังหวัดขอนแก่น ในครั้งนั้นลุงลงวิ่งระยะทาง 10 กิโลเมตร ลุงสมพร วิ่งได้ที่ 1 ในการแข่งขันครั้งนั้น... ในเมื่อร่างกายพร้อม การเตรียมสอบพร้อม ลุงสมพรเริ่มซ้อมมือด้วยการมองหา “สนามเล็ก” เพื่อสอบข้าราชการ ซึ่งมันทำให้เห็นว่า การเตรียมพร้อมที่ดี นำมาสู่ชัยชนะ ในปี 2559 ผมไปสอบที่กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น ผมสอบได้ที่ 1 แล้วต่อมาผมไปสอบองค์การบริหารส่วนจังหวัด จากผู้สมัคร 7,000 คน ผมก็สอบได้ที่ 1 เหมือนกัน ตอนนั้นมีคนพูดถึงผมกันมากมาย ป้ายประกาศก็แปะประกาศชื่อผมไว้ ผมภูมิใจมาก แต่ความใฝ่ฝันของผมคือการเป็น ปลัดอำเภอครับ” ทั้งหมดทั้งมวล นี่คือการเตรียมการสู่สนามสอบใหญ่ นั่นคือการสอบปลัดอำเภอในปี 2561 อย่างที่รู้กัน ผลที่ออกมาก็คือ ลุงสมพร กลายเป็น “ปลัดสมพร” ในที่สุด ด้วยผลการสอบที่ดีมาก นั่นคือได้อันดับที่ 25 จากผู้สมัครเข้าสอบทั้งหมดทั่วประเทศเกือบ 12,000 คน จนได้รับการบรรจุเป็นข้าราชการปลัดอำเภอตั้งแต่รอบแรก ปลัดสมพร เลือกที่จะลงพื้นที่อำเภอชนบท จังหวัดขอนแก่น ด้วยเหตุผลว่า ในอายุราชการอีก 2 ปีก่อนเกษียณ เขาอยากกลับไปดูแลครอบครัว ไปดูแลแม่ที่อายุมากแล้ว ไปจนถึงอยากดูแลประชาชนในพื้นที่บ้านเกิดของตัวเอง “ผมภูมิใจมากครับ ผมน่าจะเป็นคนแรกของตระกูล ของหมู่บ้านที่ได้เป็นปลัดอำเภอ ผมตั้งใจจะทำให้ดีที่สุดครับ” ถ้าเราขยัน ตั้งใจ มุมานะ พยามให้เต็มที่ มองโลกในแง่บวก ทำมันไปเรื่อยๆ ครั้งที่หนึ่งอาจจะพลาด ครั้งที่สองที่สามอาจจะพลาด แต่ถ้าเรายังพยายามอยู่ ก็จะประสบความสำเร็จได้ในที่สุดครับ” ปลัดสมพรทิ้งท้ายด้วยการถอดบทเรียนถึงสิ่งที่ทำให้บรรลุความฝันของตนเองในที่สุด