21 ก.ค. 2564 | 17:11 น.
มารู้จักจุดเริ่มต้นของ ‘วัตถุดิบอาหารง่าย ๆ’ ที่ไม่เคยง่าย เพราะเรากินอะไรก็ได้ไม่ได้
‘ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว’ จากหลักฐานที่ปรากฏในศิลาจารึกหลักที่ 1 ของพ่อขุนรามคำแหง ทำให้รู้ว่าคนไทยเรากินข้าวปลาเป็นอาหารหลักกันมานาน แล้วยังมีเครื่องเคียงเป็นผักต่าง ๆ ที่ขึ้นเองตามธรรมชาติเป็นส่วนประกอบ การกินปลาเป็นหลัก กินผักเป็นพื้น เลยเป็นเคล็ดลับสุขภาพดีของคนไทยโบราณ มาก่อนที่พวกเราจะพบว่า อาหารเหล่านี้เต็มไปด้วยโภชนาการและสารอาหารที่เหมาะสมเสียอีก
.
ซึ่งวัตถุดิบอาหารง่าย ๆ ที่สมัยก่อนเราสามารถเด็ดได้ตามริมรั้ว แล้วลงไปจับเองในคูคลองนี้ ปัจจุบันคนส่วนใหญ่ได้ฝากท้องไว้กับตลาดและห้างสรรพสินค้า ที่รวบรวมผักปลานานาชนิดจากแหล่งผลิตมากมายให้เราเลือกได้อย่างหลากหลาย
.
คำถามก็คือ วัตถุดิบเหล่านี้มีที่มาจากไหน มีกระบวนการผลิตอย่างไร มีความปลอดภัยของอาหารที่เหมาะสมหรือไม่ เพราะปัจจุบันการที่ใครจักใคร่ค้าช้างค้า ใครจักใคร่ค้าม้าค้า ส่งผลให้วัตถุดิบต่าง ๆ อาจมีสิ่งปนเปื้อนหรือสารที่เป็นอันตรายได้ ทำให้ทุกวันนี้เราจะกินอะไรก็ได้...ไม่ได้ เราต้องรู้ความจริงในสิ่งที่กิน เข้าใจและรู้แหล่งที่มาของวัตถุดิบได้ และใส่ใจกับการรับรองมาตรฐาน เพื่อช่วยยืนยันได้อย่างถูกต้อง
.
The People เลยอยากชวนมารู้จักความสำคัญของแหล่งที่มาของวัตถุดิบ เพื่อให้เราได้รู้ว่าสิ่งที่กินอยู่ทุกวันนี้ปลอดภัยแล้วหรือยัง?
ถ้าพูดถึงเรื่องการรู้แหล่งที่มาของวัตถุดิบ เพื่อให้มั่นใจว่าวัตถุดิบที่เรากินมีที่มาที่ไปอย่างไร ก็ต้องไปเริ่มต้นกันที่ฟาร์มปลา เราเลยพามาเยือนสมบูรณ์พันธุ์ปลา ในจังหวัดฉะเชิงเทรา ของคุณโจ-วัชรพล พวงมาลา ผู้ซึ่งเติบโตมากับปลาตั้งแต่สมัยจับปลาจากท้องร่องในทุ่งนาจนพัฒนามาเป็นเจ้าของฟาร์มปลาน้ำจืดขนาด 200 ไร่ปลาที่เห็นอยู่ตรงหน้า
.
การรู้แหล่งที่มาเป็นเรื่องสำคัญที่เราผู้บริโภคควรจะรู้และใส่ใจ เพราะเป็นสิ่งที่พวกเราต้องใช้บริโภคอยู่ทุกวัน คงไม่ใช่เรื่องดีหากจะกินอะไรสักอย่างโดยที่ไม่รู้ว่าสิ่งที่กินปลอดภัยแค่ไหน มีสิ่งแปลกปลอมเจือปนหรือเปล่า ยิ่งเราอยู่ในยุคที่เทคโนโลยีด้านอาหารเข้ามาบทบาทมากขึ้น โอกาสที่จะเจอสิ่งแปลกปลอมต่อร่างกายก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย
คุณโจเจ้าของฟาร์มปลามองเห็นความสำคัญเรื่องของแหล่งที่มาวัตถุดิบ จึงหันมาเป็นผู้ประกอบการรายหนึ่งที่ใส่ใจเรื่องนี้อย่างจริงจัง ตั้งแต่ขั้นตอนการคัดพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ปลาที่แข็งแรงมาเพาะพันธุ์ การเก็บไข่จากปลามาทำการอนุบาลฟักจนโต การเลี้ยงในบ่อดินธรรมชาติ ไปจนถึงการจำหน่ายปลาเป็นไปให้แพปลาเลี้ยงนำไปเลี้ยงต่อ รวมถึงบางส่วนที่เลี้ยงเองจนได้ไซส์ 5-7 ขีดต่อตัว รสชาติก็อร่อยเนื้อนุ่มฉ่ำ ขนาดตัวกำลังพอดีจาน
นอกจากการใส่ใจให้ความสำคัญในทุกกระบวนการผลิตแล้ว ปลาจากฟาร์มของคุณโจยังผ่านการประเมินฟาร์มมาตรฐาน GAP จากกรมประมง ที่เข้ามาตรวจฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำอยู่เป็นประจำ เพื่อยกระดับคุณภาพมาตรฐานสร้างความมั่นใจให้กับผู้บริโภคมากยิ่งขึ้น ไม่แปลกที่จะทำให้เรามั่นใจได้ถึงความปลอดภัย เพราะแม้แต่คนเลี้ยงเองก็จับปลาจากบ่อมาบริโภคกันอย่างเอร็ดอร่อย ถ้าเราได้รู้ความจริงในสิ่งที่กิน รู้ว่าแหล่งที่มามาจากไหน รู้ว่าเรากำลังกินอะไรอยู่ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้บริโภคในยุคนี้ควรหันมาให้ความสำคัญกันได้แล้ว
“ทุกวันนี้เราจะกินอะไรก็ได้ไม่ได้ อย่างปลาที่เรากิน เราต้องเลี้ยงอย่างดีที่สุดเพื่อให้มั่นใจว่าปลอดภัยกับทุกคน ต้องให้ทั้งเราเองและผู้บริโภคกินได้อย่างมั่นใจ ถ้าเรากินได้ ผู้บริโภคก็กินได้ เพราะเราใส่ใจผู้บริโภคและคัดเลือกสิ่งที่ดีที่สุดก่อนถึงมือผู้บริโภค”
ผักสลัดสีสันสดสวยในจาน อาจหวานหวานกรอบรสชาติถูกปากใครหลายคน แต่เราจะรู้ได้อย่างไรว่าผักเหล่านี้มีที่ไปที่อย่างไร กว่าจะมาอยู่ในจานให้เราได้เอร็ดอร่อยกัน เราเลยตามเส้นทางของผักสด เพื่อให้ได้รู้แหล่งที่มาของวัตถุดิบ จนมายืนอยู่ที่ Greenville Farm Cafe แห่งนี้
วันนี้เราได้มีโอกาสได้พูดคุยกับ คุณนุ๊ก-กิตติภัค เพชรภักดีวรา เจ้าของร้านที่คอยมาดูแลให้คำแนะนำอยู่ตลอด ว่าทำไมผู้บริโภคถึงจำเป็นต้องรู้แหล่งที่มาของวัตถุดิบแต่ละอย่างก่อนที่จะตัดสินใจบริโภคในแต่ละคำ
จุดเริ่มต้นคือได้โอกาสเรียนรู้เรื่องโภชนาการ และย้อนเห็นถึงความสำคัญของสิ่งที่เราบริโภคกันอยู่ทุกวันนี้ ส่งผลทั้งทางตรงและทางอ้อมกับร่างกายของเรา ไม่ว่าจะเป็นสารเคมี การปนเปื้อนต่างๆ ที่สะสมที่ละเล็กละน้อย จนเจ็บป่วยได้ ทำให้เกิดความคิดที่ว่าถ้าเราไม่แน่ใจว่าต้นตอของวัตถุดิบนั้นมาจากไหน เราลองปลูกผักกันเองเลยดีกว่า เพื่อให้มั่นใจว่าวัตถุดิบมีแหล่งที่มาและความจริงในสิ่งที่กิน
ดังนั้นเราจึงอยากให้ทุกคนตระหนักถึงความสำคัญของแหล่งที่มาของวัตถุดิบ ยิ่งเราได้รู้ข้อมูลเยอะแค่ไหน ก็จะยิ่งทำให้เราปลอดภัยจากอันตรายในสิ่งที่กินมากเท่านั้น ซึ่งไม่เพียงแค่ผักหรือเนื้อสัตว์ที่ใช้ประกอบอาหารเท่านั้น แต่เป็นทุกอย่างที่เราสามารถบริโภคได้ อย่างเช่น อาหารสำเร็จรูปก็จำเป็นที่จะต้องรู้เช่นเดียวกัน
โดยสินค้าประเภทนี้ เราในฐานะคนทั่วไป อาจไม่สามารถไปถามผู้ผลิตได้ทุกคน แต่จะดีกว่ามากๆ ถ้าผู้ผลิตเองเปิดโอกาสให้ผู้บริโภคได้รู้ และเข้าถึงข้อมูลถึงเรื่องเหล่านี้ได้ด้วยกระบวนการ Traceabilty ซึ่งที่เราเจอมา ก็มีแบรนด์ขนม อย่าง ทาโร ซึ่งเป็นขนมรายแรกที่เค้าออกมาทำเรื่องนี้ ยิ่งพอได้ลองสแกน QR Code ที่อยู่บนซองเข้าไปดู ก็รู้สึกได้ว่าเรื่องเหล่าเป็นเรื่องที่ดี เข้าใจไม่ยาก การรู้ทั้งแหล่งที่มาของปลาที่กินอยู่ในซองนั้นๆ มีการผลิตที่สะอาด ปลอดภัย แถมรู้คุณค่าทางโภชนาการของแต่ละซองที่คุณกินอยู่นั้นอีกด้วย สุดท้ายข้อมูลทั้งหมดนี้ก็เป็นประโยชน์กับตัวผู้บริโภคเอง ซึ่งนี่คือความจริงใจของผู้ผลิต ที่อยากให้คนไทยทุกคนเข้าใจเรื่องเหล่านี้ เพราะการได้รู้แหล่งที่มาของสิ่งที่กิน จะทำให้เรามั่นใจในสิ่งที่กินเช่นกัน
