‘พีจัง’ หมูดำตัวจิ๋วแสนน่ารักในการ์ตูน ‘รันม่า’ หรือ ‘หมูเด้ง’ ฉบับญี่ปุ่น

วงการการ์ตูนญี่ปุ่นนั้นมี ‘หมูเด้ง’ มานานแล้ว คือเรื่อง ‘รันม่า’ (Ranma ½) นั่นเอง (ผู้เขียนเคยเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ไปแล้วในบทความเรื่อง หยินหยาง เพศสภาพลื่นไหลดุจสายน้ำ – แค่สาดน้ำก็แปลงเพศได้กับ “รันม่า”)

เรื่อง Ranma ½ เป็นการ์ตูนที่ผสมหลายแนวเข้าด้วยกัน ทั้งแนววิทยายุทธ, ไสยศาสตร์, โรแมนติก - คอเมดี จนกลายเป็นเรื่องราววุ่น ๆ ฮา ๆ แบบการ์ตูนแก๊ก ตีพิมพ์ในนิตยสารการ์ตูนรายสัปดาห์ ‘Weekly Shōnen Sunday’ ของญี่ปุ่น ตั้งแต่ปี ค. ศ. 1987 - 1996 และมีการพิมพ์รวมเล่มเป็นเรื่องของตัวเองทั้งหมด 38 เล่มด้วยกัน

วันนี้จะกล่าวถึงเจ้าหมูดำตัวจิ๋วแสนน่ารักในเรื่อง หรือมีชื่อเล่นว่า ‘พีจัง’ ซึ่งจริง ๆ แล้วเป็นหนุ่มนักสู้ที่ชื่อ ‘ฮิบิกิ เรียวงะ’ คู่แค้นทางวิทยายุทธของรันม่า (พระเอกของเรื่อง) มาตั้งแต่สมัยเรียนโรงเรียนมัธยมปลายด้วยกัน เพราะต้องแย่งกันซื้อขนมปังที่เป็นมื้อกลางวันของโรงเรียน และแพ้รันม่ามาตลอด นอกจากนี้ เรียวงะยังมองรันม่าเป็นศัตรูหัวใจอีกด้วย (ซึ่งก็แพ้รันม่าเช่นกัน) แถมเรียวงะยังเป็นจอมหลงทาง เมื่อหลงทางครั้งแล้วครั้งเล่าระหว่างที่ติดตามไล่ล่ารันม่าไปถึงเมืองจีน ในที่สุดจึงพลัดไปตกบ่อน้ำพุร้อนอาถรรพ์ ‘จุเซ็งเคียว (呪泉郷) ที่แปลตามตัวอักษรตรงตัวได้ว่า ‘ดินแดนแห่งบ่อน้ำร้อนต้องสาป’ ที่ทำให้เวลาเรียวงะโดนน้ำเย็นจะกลายร่างเป็นหมูดำตัวจิ๋วแสนน่ารัก ถ้าอยากคืนร่างมนุษย์ต้องไปอาบน้ำร้อนจึงจะกลับเป็นฮิบิกิ เรียวงะ เหมือนเดิม

เรื่องวุ่น ๆ กว่าเดิมเมื่อเรียวงะไปหลงรักนางเอกคือ ‘เทนโด อะกะเนะ’ คู่หมั้นของรันม่า แต่อะกะเนะดันหลงเสน่ห์เรียวงะในสภาพตอนเป็นหมูดำตัวจิ๋วไปแทน อะกะเนะจึงเก็บหมูดำมาเป็นสัตว์เลี้ยงและตั้งชื่อว่า พีจัง โดยเรียก พี จากอักษร P ของคำว่า Pig 

เรียวงะ หรือ พีจัง จึงมีปมที่ซับซ้อนมาก เมื่อ “ได้แค่ใกล้ชิด แต่ไม่มีสิทธิ์รัก” คือเป็นสัตว์เลี้ยงพีจังที่อะกะเนะแสนรักแสนเอ็นดู ถึงขั้นพาไปอาบน้ำและนอนด้วย เรียวงะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับนางในฝันในระดับสูงสุด แต่กลับต้องใกล้ชิดในสภาพเป็นสัตว์เลี้ยงเท่านั้น และปิดเป็นความลับสุดยอดไม่ให้อะกะเนะรู้ว่าที่จริงแล้ว พีจังที่อะกะเนะใกล้ชิดด้วยตลอดนั้นคือชายหนุ่มที่แอบรักอะกะเนะมาตลอด จนกระทั่งจบเรื่องก็ดูเหมือนว่าอะกะเนะจะไม่เคยรู้เลยว่าพีจังกับเรียวงะ เป็นคนคนเดียวกัน 

ความฮาแบบวุ่น ๆ ในเรื่องนี้ส่วนใหญ่มีที่มาจาก ‘ความสับสนในอัตลักษณ์’ และ ‘ปม’ (Complex) ของตัวละครแต่ละตัว เพราะมีตัวละครหลายตัวที่ตกบ่ออาถรรพ์จุเซ็งเคียว และจนกระทั่งจบเรื่องก็ไม่มีตัวละครไหนคืนร่างสำเร็จเลย แต่ความสนุกก็มาจากความฮาแบบวายป่วงเหล่านี้ เช่นกรณีของพีจัง ที่จอมยุทธหลายคนที่เป็นคู่แค้นของเรียวงะในเรื่อง แต่ก็เห็นใจในความรักของเรียวงะ จึงช่วยกันปิดความลับสุดยอดของเรียวงะไว้ แม้แต่รันม่าก็พยายามเต็มที่เพื่อไม่ให้อะกะเนะรู้ว่าพีจังกับเรียวงะคือคนคนเดียวกัน 

เรื่องนี้กำลังจะกลับมาออกอากาศซ้ำ จัดเป็นการ์ตูนบ้าบอผ่อนคลายความเครียดได้ดีมาก แต่ไม่เหมาะสำหรับเยาวชนเพราะมีฉากโป๊เปลือยค่อนข้างเยอะ เพราะพูดถึงอัตลักษณ์ชาย - หญิงอยู่ตลอด มีฉาก Fan Service เยอะอยู่ ผู้ปกครองควรพิจารณา

เรื่อง: วีรยุทธ พจน์เสถียรกุล