หยินหยาง เพศสภาพลื่นไหลดุจสายน้ำ – แค่สาดน้ำก็แปลงเพศได้กับ “รันม่า”

การ์ตูนเรื่อง Ranma ½ เป็นการ์ตูนที่ผสมหลายแนวเข้าด้วยกัน ทั้งแนววิทยายุทธ, ไสยศาสตร์, โรแมนติก-คอเมดี เข้าด้วยกันเป็นเรื่องราววุ่น ๆ ฮา ๆ แบบการ์ตูนแก๊ก ตีพิมพ์ในนิตยสารการ์ตูนรายสัปดาห์ Weekly Shōnen Sunday ของญี่ปุ่น ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1987-1996 และมีการพิมพ์รวมเล่มเป็นเรื่องของตัวเองทั้งหมด 38 เล่มด้วยกัน ความฮาแบบวุ่น ๆ ในเรื่องนี้ส่วนใหญ่มีที่มาจาก “ความสับสนในอัตลักษณ์” และ “ปม (Complex)” ของตัวละครแต่ละตัว มีพระเอกของเรื่องคือ ซะโอะโตะเมะ รันมะ (早乙女乱馬) เป็นตัวละครนำ ซึ่งจากนี้จะอ่านตามความนิยมว่า “รันม่า” ก็แล้วกัน เปิดเรื่องด้วยฉากที่บ้านนางเอกก่อน โดย เทนโด อะกะเนะ (天道あかね) และพี่สาวอีก 2 คน ตกเป็นเครื่องมือของพ่อตัวเองที่เอาลูกสาวไปหมั้นหมายกับพ่อของรันม่า ว่าให้ลูก ๆ ของทั้ง 2 ฝ่ายหมั้นหมายกันไว้ แล้วพอโตขึ้นก็ให้แต่งงานกัน โดยที่บ้านตระกูลเทนโดนั้นยังไม่ได้เลือกว่าจะเอาลูกสาวคนไหนใน 3 คนมาแต่งงานกับรันม่า เรื่องกลับตาลปัตรเมื่อคนที่มาเยือนตระกูลเทนโดกลับกลายเป็นหมีแพนด้า 1 ตัว และสาวน่ารัก 1 คน สาวน่ารักคนนั้นแนะนำตัวเองว่าชื่อ ซะโอะโตะเมะ รันม่า ทำให้ตระกูลเทนโดช็อคมากที่รันม่ากลับกลายเป็นผู้หญิงไป ทำให้สัญญาหมั้นหมายต้องล่มสลาย แต่เรื่องก็เริ่มมีการหักมุมเมื่อรันม่าเข้าไปอาบน้ำในอ่างอาบน้ำร้อนแบบญี่ปุ่น แล้วอะกะเนะก็จะเข้าไปอาบด้วยคน (ตามแบบฉบับญี่ปุ่นที่คนเพศเดียวกันเข้าห้องอาบน้ำกันได้ ไม่อาย) แล้วกลายเป็น รันม่ากลายร่างเป็นชายและเปลือยอยู่ ในขณะที่อะกะเนะก็เปลือยเช่นกัน อะกะเนะเลยเกลียดรันม่าตั้งแต่บัดนั้นหาว่าเป็นพวกจิตทราม ก่อนจะมาเฉลยว่า รันม่าและพ่อได้ไปฝึกวิชาที่บ่อน้ำพุอาถรรพณ์ “จุเซ็งเคียว (呪泉郷)” ในประเทศจีน ที่จุเซ็งเคียวนี้มีอาถรรพ์อย่างมาก มีน้ำพุเกิน 100 บ่อที่แต่ละบ่อเคยมีโศกนาฏกรรมมีสิ่งมีชีวิตตกลงไปตาย ทำให้ตั้งแต่บัดนั้นไม่ว่าใครที่ตกลงไปในบ่อก็จะกลายร่างเป็นสิ่งนั้นที่เคยตกบ่อตายในอดีต ระหว่างฝึกวิชานั้น พ่อของรันม่าตกลงไปในบ่อที่เคยมีแพนด้าจมน้ำตาย ส่วนรันม่าตกลงไปในบ่อที่เคยมีเด็กสาวจมน้ำตาย ทำให้เวลาถูกน้ำเย็น พ่อจะกลายเป็นแพนด้า ส่วนรันม่าจะกลายเป็นเด็กผู้หญิง แล้วต้องโดนน้ำร้อนถึงจะคืนร่างเดิม เรื่องนี้มีการกล่าวถึงแนวคิดทางจีนค่อนข้างมาก ทั้งเรื่องของบ่อน้ำพุร้อนอาถรรพ์, ศิลปะการต่อสู้, ตัวละครจากประเทศจีน, วัฒนธรรมและประเพณีจีน ซึ่งฉลาดมากที่ใช้วิธีแปลงร่างด้วยน้ำร้อนน้ำเย็น เพราะในแนวคิดของลัทธิเต๋าที่กล่าวถึงหยินหยาง (陰陽) นั้น “หยิน” หมายถึงผู้หญิง, เงา, พระจันทร์, สีดำ, ความเย็น, ไร้พลัง ในขณะที่ “หยาง” หมายถึงผู้ชาย, แสงสว่าง, พระอาทิตย์, สีขาว, ความร้อน, พลังอำนาจ ในเรื่องจึงใช้ “น้ำเย็น” ที่เป็นสัญลักษณ์ของ “หยิน” ในการแปลงเพศเป็นผู้หญิง และใช้ “น้ำร้อน” ที่เป็นสัญลักษณ์ของ “หยาง” ในการแปลงเพศเป็นผู้ชาย นั่นเอง แล้วตัวละครอื่นจึงแปลงร่างโดยฐานคิดแบบเดียวกับของรันม่า “ความสับสนในอัตลักษณ์” และ “ปม (Complex)” ของรันม่าคือ รันม่าเกิดในตระกูลนักสู้และถูกพ่อบังเกิดเกล้าฝึกศิลปะการต่อสู้อย่างหนักตั้งแต่เด็กจนโตโดยที่ไม่ได้อยู่กับแม่ตัวเองเลย ทำให้โตมาแบบผู้ชายสุดขีดคือโหด ถ่อย เถื่อน เกิดมาแทบไม่เคยได้รู้จักสตรีเพศและความอ่อนโยนเลย มุ่งแต่ความแข็งแกร่งแบบชายชาตรี พอตัวเองต้องกลายเป็นผู้หญิงไปครึ่งหนึ่ง จึงช็อคมาก ถ้าใครอ่านภาษาญี่ปุ่นออกจะรู้เลยว่า คำพูดที่รันม่าใช้จะพยายามเน้นเรื่องตัวเองเป็นชายชาตรีมาก ถ่อยมาก เข้มแข็ง อะไรแนวนี้ เลยกลายเป็นปมในใจว่าเป็นชายชาตรี แต่เวลาไปว่ายน้ำสระหรือทะเลก็ต้องยอมแต่งบิกินีเป็นผู้หญิงไปเล่นน้ำ เพราะว่าไม่ว่ายังไงก็ต้องกลายเป็นหญิงอยู่ดี เลยเล่นบิกินีแต่ต้นมันไปเลย อะไรแบบนี้ หรือเวลาอยากบรรลุเป้าหมายอะไรสักอย่างก็ต้องแปลงร่างเป็นผู้หญิงไปหว่านเสน่ห์หนุ่ม ๆ ให้ยอมตกเป็นเครื่องมือ รวมทั้งมีหนุ่ม ๆ คู่ต่อสู้ของรันม่าชายที่ดันมารุมรักรันม่าหญิงกันอีกหลายคน ทำให้ฮาแบบวุ่น ๆ วายป่วงมาก ส่วนอะกะเนะก็เช่นกัน มีปมเกลียดผู้ชาย เพราะอะกะเนะมีวิทยายุทธสูงพอตัว ทุกวันเวลาไปโรงเรียนก็จะมีหนุ่ม ๆ มาขอประลองยุทธเพราะหวังจะชนะการประลองและได้เป็นแฟนกับอะกะเนะ อะกะเนะจึงเบื่อหน่ายผู้ชายที่วัน ๆ คิดแต่เรื่องผู้หญิง คิดแต่เรื่องหาแฟน พอมาเจอรันม่าจึงเป็นความรู้สึกอธิบายลำบากเพราะพี่สาว 2 คนก็บอกว่า “รันม่าเป็นผู้ชายแค่ครึ่งเดียว เหมาะกับอะกะเนะที่สุดเพราะอะกะเนะเกลียดผู้ชาย อะกะเนะจะได้คบกับรันม่าในฐานะเพื่อนหญิงได้” อะเกะเนะจึงคบหากับรันม่าแบบงง ๆ คือเกลียดรันม่าร่างชาย แต่ก็รู้สึกเหมือนอยู่กับเพื่อนสาวด้วยกันเวลาอยู่กับรันม่าร่างหญิง ในที่สุดก็ค่อย ๆ หลงรัก “มนุษย์ที่ชื่อรันม่า” ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิงก็ตามนั่นเอง เรื่องนี้ยังมีตัวละครอีกมากมายที่ตกบ่ออาถรรพ์จุเซ็งเคียว และความวุ่น ๆ ทั้งเรื่องก็ล้วนเกิดจากบ่ออาถรรพ์แห่งนี้ ตัวละครหลายตัวก็มีปมทางเพศในลักษณะเดียวกัน เช่น สาวน้อยแชมพูที่เป็นสาวในหมู่บ้านจีนที่มีกฎการประลองเคร่งครัด หากประลองแพ้ผู้หญิงต้องตามฆ่าผู้หญิงคนนั้น แต่หากประลองแพ้ผู้ชายต้องแต่งงานกับผู้ชายคนนั้น และแน่นอน แชมพูประลองแพ้รันม่า ทำให้แชมพูเกิดเป็นปมซับซ้อนว่า ต้องฆ่ารันม่าผู้หญิง แต่ต้องแต่งงานกับรันม่าผู้ชาย (นึกถึงเรื่อง Saint Seiya เลยนะนี่ หน้าของเจ๊ไชน่านี่ลอยขึ้นมาเลย) และแชมพูมีจุดตายอีกจุดคือ แชมพูเคยตกบ่อแมวที่จุเซ็งเคียว ทำให้เวลาโดนน้ำเย็นแล้วแชมพูจะกลายร่างเป็นแมว แต่รันม่าเกลียดและกลัวแมวที่สุด ทำให้รันม่าไม่มีวันรับอีกครึ่งหนึ่งของอัตลักษณ์ของแชมพูได้เลย อีกคนคือ เรียวงะจอมหลงทาง และเคยตกบ่อหมูน้อยสีดำที่จุเซ็งเคียว เวลาโดนน้ำเย็นแล้วจะกลายร่างเป็นหมูดำตัวเล็กน่ารัก จึงเป็นปมของเรียวงะ เพราะเรียวงะหลงรักอะกะเนะ อยากให้อะกะเนะมองตัวเองในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง แต่อะกะเนะกลับสงสารความหลงทางของเรียวงะในร่างคน และเอ็นดูหมูดำน้อยในฐานะสัตว์เลี้ยงและตั้งชื่อด้วยว่า “พีจัง” เรียวงะอยากใกล้ชิดกับอะกะเนะในฐานะผู้ชาย อยากให้อะกะเนะปลื้มความเท่ของตัวเอง แต่ก็ไม่เคยทำสำเร็จ ก็จะต้องแปลงร่างเป็นพีจังให้อะกะเนะนอนกอดในฐานะสัตว์เลี้ยงอยู่ร่ำไป เพราะอะกะเนะไม่รู้ว่าเรียวงะก็คือพีจังนั่นเอง ได้ใกล้ชิด แต่ไม่เคยได้รับความรักจากเธอเลย ประมาณนั้น เรื่องนี้มีแต่ความฮา ฮาแบบวุ่น ๆ บ้า ๆ บอ ๆ มาก แต่สาระสำคัญของเรื่องจริง ๆ ก็อยู่ตรงที่ว่า เพศสภาพหรืออัตลักษณ์ของคนเรานั้น แปรเปลี่ยนได้ง่ายดุจสายน้ำ เปลือกนอกของคนนั้นไม่จีรัง เปลี่ยนไปได้เรื่อย ๆ เพราะสิ่งสำคัญคือ “จิตใจของเรา” จริง ๆ ต่างหาก เพราะในที่สุดจนจบเรื่อง ก็ไม่มีตัวละครไหนคืนร่างเดิมได้สำเร็จ แต่ทุกคนก็ปรับตัวกับอัตลักษณ์ใหม่ของตัวเองได้ และหลาย ๆ ครั้งก็ใช้ประโยชน์จากอัตลักษณ์ของตัวเองได้ด้วย อะกะเนะก็รักรันม่าในฐานะเป็น “มนุษย์ที่ชื่อรันม่า” แบบไม่เกี่ยงว่าจะเป็นชายครึ่งหญิงครึ่งก็ตาม คุณผู้อ่านล่ะ มีอัตลักษณ์ของตัวเองเป็นยังไงกันบ้าง?