สุชัชวีร์ สุวรรณสวัสดิ์: ‘องค์กรอิสระเพื่อความปลอดภัย’ อนาคตและความหวังของคนไทย

 “อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตมนุษย์”

คำถามที่อาจมีคำตอบหลากหลายให้เลือกสรร แต่สำหรับ ‘ดร.เอ้ - สุชัชวีร์ สุวรรณสวัสดิ์’ เขาเชื่อมั่นว่าการสามารถใช้ชีวิตอยู่ในสังคมนี้ได้อย่างปลอดภัยต่างหาก นั่นคือสิ่งสำคัญที่สุด

แต่โชคไม่ดีนัก ในบ้านเมืองที่เราอยู่ มีข่าวน่าสลดใจให้เห็นอยู่เป็นระยะ ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์สะพานถล่มในย่านลาดกระบัง แผ่นปูนทางด่วนพระราม 2 ร่วงหล่น ไปจนถึงถนนยุบตัวที่วันดีคืนดีก็เกิดขึ้นเสียอย่างนั้น

จากความไม่แน่นอนนี้เอง ดร.สุชัชวีร์ รองหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์เองก็ร้อนใจไม่ต่างกัน เขาไม่อยากเห็นภาพน่าเศร้าสลดเช่นนั้นอีก จึงไม่ลังเลใจที่จะประกาศหาแนวร่วม 10,000 รายชื่อ เพื่อเสนอกฎหมายจัดตั้งองค์กรเพื่อความปลอดภัยสาธารณะ ผ่านเว็บไซต์ suchatvee.com

เขาไม่ได้ทำเพราะอยากได้รับคำยกย่อง ไม่ได้ทำเพราะต้องการคะแนนเสียง แต่ทำเพราะอยากให้ชีวิตของประชาชนที่เขารักอยู่รอดปลอดภัย สามารถใช้ชีวิตอยู่ในสังคมนี้ได้โดยปราศจากความหวาดกลัว เพราะองค์กรแห่งนี้จะเข้ามาดูแล เฝ้าติดตาม และรายงานทุกอย่างที่เห็นว่าไม่มีความปลอดภัย ไปยังหน่วยงานที่รับผิดชอบโดยตรง

ก่อนที่ ดร.สุชัชวีร์ จะอาสาทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ เขาผ่านมาแล้วหลายบทบาท ทั้งนายกวิศวกรรมสถานแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ และเคยได้รับตำแหน่งอธิการบดี ผู้เข้ามาดูแลความเป็นอยู่ของนักศึกษาสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง ให้ขยับเข้าใกล้สถาบันการศึกษาในฝัน ไปจนถึงนายกสภาวิศวกร ก่อนจะตัดสินใจวางมือ เพื่อเดินหน้าเข้าสู่เส้นทางการเมืองอย่างเต็มตัว

ปัจจุบันดร.สุชัชวีร์ คือรองหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ผู้มีความกระตือรือร้นที่จะแก้ปัญหาทุกข์ยากของประชาชน จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไมเขาจึงหมายมั่นจะปลุกปั้นองค์กรให้สำเร็จอย่างเป็นรูปธรรม

และนี่คือภารกิจบทใหม่ของ ดร.สุชัชวีร์ สุวรรณสวัสดิ์ ชายผู้เฝ้าฝันอยากจะเห็นสังคมที่ทุกคนมีความปลอดภัยในชีวิต ผ่านการผลักดัน จัดตั้งองค์กรอิสระเพื่อความปลอดภัยให้เกิดขึ้นจริงในสังคม ก่อนที่ทุกความปลอดภัยจะถูกแทนที่ด้วยความเสี่ยงไปทุกหนแห่ง

“จริง ๆ แล้วอันตรายมันใกล้ตัวคนไทยมากกว่าที่คิดนะ ผมเองก็เกือบไปแล้วเหมือนกัน อย่างเหตุการณ์สะพานถล่มตรงลาดกระบัง ผมก็อยู่ตรงนั้นเลย”

ดร.สุชัชวีร์ เล่าถึงเหตุการณ์ที่ทำให้เขาเห็นถึงความสำคัญของการมีหน่วยงานบางอย่าง ที่จะเข้ามาช่วยบรรเทา เยียวยา และรับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า เพราะเขาเองก็ไม่รู้และไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมอุบัติภัยเช่นนี้ ถึงเกิดขึ้นบนถนนใหญ่ของประเทศไทย

“ไม่ว่าจะเป็นการสูญเสียชีวิต การบาดเจ็บที่เกิดจากอุบัติภัย มันเกิดขึ้นมากมายเหลือเกินในบ้านเกิดเรา จนกลายเป็นว่าสังคมไทยเป็นสังคมที่ไม่ปลอดภัยเอาเสียเลย แล้วผมไม่อยากให้ทุกคนคิดว่ามันเป็นเรื่องไกลตัว จริง ๆ แล้วความปลอดภัยเป็นเรื่องใกล้ตัวกว่าที่เราคิด มันอาจจะเกิดขึ้นกับใครก็ได้ ไม่ว่าจะตัวคุณเอง หรือคนที่คุณรัก

“การใช้ชีวิตอยู่ในเมืองใหญ่ ถือเป็นอะไรที่อันตรายมาก ตั้งแต่การก่อสร้างไม่ว่าจะเป็นอาคาร สะพาน หรือว่าถนน ทุกอย่างล้วนมีความเสี่ยงที่จะเกิดอุบัติเหตุ เราจะเห็นว่ามีป้ายล้ม มีตึกถล่ม มีของหล่นใส่ ถนนยุบ สาเหตุเหล่านี้ทำให้คนตายอยู่ทุกปี นี่ยังไม่นับอุบัติเหตุจากการจราจร ที่ปีนึงมีมากกว่าสองหมื่นคน”

เหล่านี้คือสิ่งที่ ‘ทุกคน’ ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เพราะไม่ว่าจะพยายามป้องกันตัวเองมากแค่ไหน แต่สุดท้ายสถานการณ์ไม่คาดหวัง ย่อมเกิดขึ้นได้กับทุกคน เพื่อไม่ให้คนไทยตกอยู่ในความเสี่ยงนานไปกว่านี้
ดร.สุชัชวีร์ จึงอาสาลุกขึ้นมาทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ เริ่มจากการประกาศรวบรวมหนึ่งหมื่นรายชื่อ ซึ่งนับว่าเป็นท้าทายอยู่ไม่น้อย แต่เขาก็ทำได้สำเร็จได้อย่างน่าภาคภูมิ

แม้ว่าขั้นตอนยากที่สุดจะผ่านพ้นไปแล้ว แต่เพื่อให้การเสนอกฎหมายจัดตั้งองค์กรมีความศักด์สิทธิ์ยิ่งขึ้น เขาไม่ลดละที่จะร้องขอให้ผู้ที่ยังไม่ลงชื่อร่วมกันส่งเสียง เพราะสุดท้าย นี่อาจจะเป็นกฎหมายฉบับประวัติศาสตร์ของประชาชนชาวไทยในสักวันหนึ่ง

"วันนี้อยู่ในกระบวนการเรียบร้อยแล้ว เราได้เกิน 10,000 รายชื่อแล้วก็จริง แต่อยากจะเชิญชวนทุกคนมาลงชื่อให้มากที่สุด เพราะนี่จะแสดงให้เห็นถึงเจตจำนงของประชาชน พลเมืองผู้เป็นเจ้าของประเทศว่าพวกเขาอยากจะอยู่ในสังคมที่ปลอดภัย วันนี้เรามีรายชื่อแล้ว แต่อยากจะให้ประชาชนมีส่วนร่วมมากที่สุด ก่อนจะนำเสนอกฎหมายต่อสภาผู้แทนราษฎรต่อไป"

เพราะดร.สุชัชวีร์ เห็นปัญหามาโดยตลอดว่าประเทศไทยยังขาดองค์กรที่จะเป็น ‘ตัวแทน’ หรือเจ้าภาพในการรับเรื่องร้องเรียน ส่งไปยังหน่วยงานผู้รับผิดชอบโดยตรง หากให้ถามว่าสะพานตรงจุดนี้ถล่ม คนที่พบเห็นสามารถไปแจ้งที่ใคร หลายคนอาจส่ายหน้าแทนคำตอบ เพียงเท่านี้ก็เป็นหมุดหมายสำคัญที่ทำให้ชายคนนี้ยกมืออาสาทำทุกวิถีทางเพื่อให้องค์กรอิสระเกิดขึ้นจริง

“ผมว่าไม่มีใครอยากทนอยู่ในสังคมที่เขาไม่รู้ แค่จะร้องเรียนยังไม่รู้เลยว่าจะไปที่ไหน เห็นการก่อสร้างไม่ปลอดภัยจะไปบอกกับใคร แต่ต่อให้ร้องเรียนถูกหน่วยงาน จะแน่ใจได้อย่างไรว่าเขาจะติดตามแก้ปัญหาให้เราจริง เพราะประเทศไทยไม่มีเจ้าภาพรับเรื่องร้องเรียน และติดตามเรื่องปัญหาความปลอดภัยสาธารณะเลย

“ซึ่งแตกต่างจากต่างประเทศ บ้านเขามีหน่วยงานแบบนั้นมานานแล้ว หน่วยงานที่จะเป็นตัวแทนประชาชนในการรับเรื่องร้องเรียน ติดตามความเสี่ยง พร้อมกับประชาสัมพันธ์ให้คนรู้ว่าตรงนี้มีความเสี่ยงนะ อย่าเข้าไป แล้วเขาก็จะถอดบทเรียนจากอุบัติภัยต่าง ๆ เพื่อให้ผู้ที่ทำหน้าที่ตรงนี้มารับผิดชอบ

“ไม่ใช่ชาวบ้านเขาโดนอะไรหล่นใส่ ก็ให้เขาไปฟ้องร้องเอาเอง สุดท้ายก็ไม่ได้อะไร เป็นทุกข์ซ้ำเติมจากการสูญเสียคนที่เขารัก ญาติพี่น้องเขาก็จากไปโดยไม่มีใครรับผิดชอบ ไม่ได้รับการชดเชย เป็นความทุกข์ที่มันเกิดขึ้นในสังคมไทย”

เหตุผลที่ทำให้ดร.สุชัชวีร์ เข้าใจถึงความชอกช้ำได้ถึงเพียงนี้ เป็นเพราะราว 30 ปีก่อน เขาเคยเผชิญเรื่องที่ทำให้ใจแหลกสลายมาก่อน เขาเห็นเด็กผู้หญิงอายุเพียงไม่กี่ขวบ ถูกรถชนต่อหน้าต่อหน้า ภาพความตายของเด็กสาวตัวน้อยยังติดอยู่ในความทรงจำ ราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน

“เหตุการณ์นี้ใครไม่เจอกับตัวไม่รู้นะ แต่จากวันนั้นจนวันนี้ ผ่านมา 30 ปีแล้ว ผมว่าเมืองไทยไม่ได้มีความปลอดภัยมากขึ้นเลย มันกลับมีความเสี่ยงมากขึ้นทุก ๆ วัน ถ้าผมพอจะทำอะไรได้ อย่างน้อยก็อยากจะเริ่มทำสิ่งนี้ นี่คือความตั้งใจจริงที่ผมอยากทำมาโดยตลอด มันใกล้ตัวมากจริง ๆ ไม่อยากให้เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นกับใครเลย

“เพราะผมเองก็แค่อยากเห็นสังคมไทยปลอดภัย ผมว่าเหมือนกันทุกคนไหม ถ้าถามว่าในชีวิตมนุษย์อะไรสําคัญที่สุด ผมว่าอันดับแรกเลยก็คือเราอยากจะมีชีวิตอย่างปลอดภัยใช่ไหม ตรงนี้เป็นอะไรที่มันควรจะเป็นสิทธิพื้นฐาน เป็นสิทธิของมนุษย์ทุกคน ไม่ใช่เฉพาะกับคนไทย”

หากถามถึงความหวังที่จะเห็นองค์กรอิสระเพื่อความปลอดภัยสาธารณะ ถูกจัดตั้งอย่างเป็นรูปเป็นร่างในสังคมไทยได้จริงไหม ดร.สุชัชวีร์ ตอบด้วยความมั่นใจว่า เขามีความหวัง และความหวังนี้จะไม่มีวันถูกทำลาย ตราบใดที่ยังมีคนอยู่เคียงข้างอีกนับหมื่นคน

“เราพยายามอย่างดีที่สุด สิ่งที่ผมทำไม่ได้ขึ้นอยู่กับผมคนเดียว แต่ผมเชื่อว่า ‘ทุกคน’ จะมาร่วมด้วยช่วยกัน แม้จะไม่ง่ายนัก แต่เส้นทางต่อจากนี้ องค์กรอิสระเพื่อความปลอดภัยสาธารณะจะเข้ามาดูแลเรื่องความปลอดภัยของคนไทยทุกคน ผมมั่นใจว่ามันจะเกิดขึ้นจริงอย่างแน่นอน แล้วเราจะมีสังคมที่ปลอดภัยมากยิ่งขึ้นสำหรับทุกคน”