01 ก.พ. 2567 | 13:30 น.
“ผมอยากไปดวงจันทร์ แต่โชคร้ายที่ผมจะไม่มีวันได้ไปถึงมัน”
ถ้อยคำอันเจ็บปวดของ ‘ยูจีน ชูเมกเกอร์’ (Eugene Shoemaker) นักดาราศาสตร์ นักธรณีวิทยาชาวอเมริกัน ผู้ตกหลุมรักห้วงอวกาศอย่างสุดใจ แต่เขาจะไม่มีวันได้ไปเหยียบดวงจันทร์ ถึงจะได้รับการฝึกฝนให้ร่วมเป็นหนึ่งในทีมที่จะได้ขึ้นไปสำรวจ แต่หลังจากตรวจพบโรคแอดดิสัน (ภาวะต่อมหมวกไตที่สร้างฮอร์โมนได้น้อยกว่าปกติ) เขาจึงไม่สามารถเดินทางท่องอวกาศเหมือนอย่างคนอื่น ทำให้หลุดออกจากทีมนักบินอวกาศไปอย่างน่าเศร้า
แต่นั่นไม่ได้ทำให้ชูเมกเกอร์รู้สึกแย่กับตัวเองมากนัก เพราะเขาคือผู้อยู่เบื้องหลังงานศึกษาหลุมอุกกาบาต การค้นพบดาวเคราะห์น้อย และวิวัฒนาการระบบสุริยะ อีกทั้งยังเป็นผู้พบขบวนดาวหางชูเมกเกอร์-เลวี 9 (Shoemaker-Levy 9) ร่วมกับแคโรลีน ภรรยาของเขา และเพื่อนร่วมงานอีกหนึ่งคน คือ เดวิด เลวี (David Levy) เมื่อปี 1993 การค้นพบครั้งนั้นทำให้ชื่อเสียงของเขาเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก และเป็นคนชี้ให้เห็นว่าขบวนดาวหางกำลังจะพุ่งชนดาวพฤหัสบดี
นั่นหมายถึงหายนะครั้งใหญ่กำลังจะอุบัติขึ้น หากนี่เป็นเรื่องจริง เราอาจจะได้เห็นการระเบิดของลูกระเบิดไฮโดรเจนประมาณ 3 แสนลูกพร้อมกัน ยังไม่หมดเพียงเท่านั้น ห้วงอวกาศจะรับรู้ถึงพายุรุนแรง แผ่นดินสั่นสะเทือนไปทั่วจักรวาล นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กที่ควรมองข้าม แต่เป็นเรื่องยิ่งใหญ่เกินกว่ามนุษย์ที่อาศัยอยู่บนโลกจะเข้าใจ
นอกจากการค้นพบดาวหางแล้ว เขายังมีบทบาทสำคัญในการขับเคลื่อนวงการอวกาศ ตั้งแต่เป็นหนึ่งในทีมนักวิทยาศาสตร์ผู้สร้างยานชุดเรนเจอร์ (Ranger) ซึ่งจะถูกส่งไปสำรวจดวงจันทร์ ในช่วงปี 1961 – 1965 และเข้าร่วมโครงการอีกหลายต่อหลายโครงการ เช่น โครงการเซอร์เวเยอร์ โครงการอะพอลโล โครงการเคลเมนไทน์ และโครงการเคลเมนไทน์ 2
แม้จะมีส่วนร่วมในการพัฒนาความรู้ทางด้านอวกาศมากเพียงใด แต่สิ่งที่เขาจะไม่มีวันได้เข้าร่วมคือการเหยียบดวงจันทร์ เขาทำได้แค่อยู่เบื้องหลัง เฝ้าระวังให้เพื่อนร่วมทีม และทำทุกวิถีทางเพื่อให้ภารกิจสำรวจดวงจันทร์สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี
แม้จะเจ็บปวดเพียงใด แต่เขายังคงรักและจะรักในการทำหน้าที่ตรงนี้ไม่มีเปลี่ยน เขาหลงใหล คลั่งไคล้ และได้แต่หวังว่าหากปาฏิหาริย์มีจริง สักวันหนึ่งเขาคงได้รับการจารึกชื่อว่าเป็นหนึ่งในทีมนักบินผู้เหยียบดวงจันทร์ในสักวันหนึ่ง
ขณะที่ชีวิตดำเนินไปอย่างราบเรียบ คืนวันหมุนเปลี่ยนไปวันแล้ววันเล่า กระทั่งวันที่ 18 กรกฎาคม 1994 ยูจีนและภรรยาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เหตุการณ์ครั้งนั้นคร่าชีวิตของยูจีนไปแทบทันที ส่วนภรรยาของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ซี่โครงหัก ร่างกายบอบช้ำไปด้วยเศษกระจกอีกนับไม่ถ้วน เธอรอดชีวิตจากอุบัติเหตุแต่โชคร้ายที่ต้องตื่นมาพบความจริงว่าชายคนรักจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
ยูจีนจากไปในวัย 69 ปี จากไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่ทันได้ทำตามความฝันของตัวเอง เขาทำได้เพียงอยู่เบื้องหลังเงียบ ๆ สำรวจเศษซากความมหัศจรรย์ของโลกและห้วงอวกาศ คอยเฝ้ามองเพื่อนร่วมอาชีพค่อย ๆ ขยับเข้าใกล้ความฝัน... ฝันที่เขาไม่มีทางทำได้สำเร็จ
การจากไปของเขาทำให้วงการวิทยาศาสตร์หมองเศร้า เพื่อนร่วมงานรู้ดีว่าชายคนนี้มีความฝันที่ยิ่งใหญ่เพียงใด พวกเขารู้ดีว่าความฝันของยูจีนคือการไปเหยียบดวงจันทร์ ด้วยเหตุนี้เถ้าอัฐิของเขาจึงถูกบรรจุลงในยานลูนาร์โปรเสปคเตอร์และส่งไปลงจอดบนดวงจันทร์ในปี 1998 ถึงจะเป็นฝุ่นผงที่ถูกส่งออกไป แต่นี่คือทั้งหมดของชีวิตของเขา ชีวิตที่ทุกคนรู้ดีว่ายูจีนคงจะดีใจไม่น้อย หากได้รู้ว่าเขาเป็นมนุษย์คนแรกและคนเดียวที่ถูกส่งไปฝังบนดวงจันทร์ และยังคงเป็นแบบนี้เสมอมา และตลอดไป...
เรื่อง: วันวิสาข์ โปทอง
ภาพ: Wikipedia
อ้างอิง