สวัสดีวันจันทร์: การได้อยู่ ‘ลำพัง’ เป็นต้นกำเนิดพลังสู่ ‘ความสำเร็จ’

สวัสดีวันจันทร์: การได้อยู่ ‘ลำพัง’ เป็นต้นกำเนิดพลังสู่ ‘ความสำเร็จ’

เหตุผลที่เราควรต้องอยู่อย่าง ‘ลำพัง’ และ ‘โดดเดี่ยว’ ให้ได้ หากปรารถนาความสำเร็จทั้งในหน้าที่การงานและเป้าหมายส่วนตัว

เคยสงสัยไหมคะว่า ทำไมคนที่ทำงานระดับ ‘หัวหน้า’ หรือ ‘ผู้บริหาร’ มักทำอะไรคนเดียว และ (ดูเหมือน) โดดเดี่ยว?

ถ้าไม่เกี่ยวกับนิสัยส่วนตัวที่ไม่น่าเข้าหาสักเท่าไร เรื่องนี้มีคำอธิบายที่ฟังดูเป็นเหตุเป็นผลค่ะ 

ในหนังสือ ‘ทิ้งนิสัยไม่ดีแล้วจะมีความสุข’ โดย ‘โกะโด โทคิโอะ’ คนเดียวกับที่เขียนหนังสือขายดี ‘เลิกเป็นคนดีแล้วจะมีความสุข’ อธิบายถึงเหตุผลที่เหล่าผู้บริหารมักจะโดดเดี่ยวไว้ว่า “เป็นเพราะส่วนใหญ่พวกเขาต้องคิดและตัดสินใจเอง ความเข้มแข็งที่ต้องยืนอยู่อย่างลำพังนี้ เป็นการยอมรับว่าตัวเองเป็นผู้รับผิดชอบทั้งหมด และเป็นต้นกำเนิดพลังที่จะพาตัวเองไปสู่ความสำเร็จ โดยไม่สนว่าคนรอบข้างจะมองอย่างไร” 

อ่านถึงตรงนี้เรายอมรับเลยว่าแอบร้อง “ว้าว” ในใจดังมาก เพราะส่วนตัวคิดมาตลอดว่าการที่คนระดับหัวหน้าหรือผู้บริหารต้องนั่งอยู่ในห้องใหญ่โตเพียงลำพัง เป็นเพราะเรื่องทาง ‘สัญลักษณ์’ มากกว่า 

‘โกะโด โทคิโอะ’ ที่ให้คำปรึกษาคนวัยทำงานในญี่ปุ่นมานับไม่ถ้วน ยังบอกด้วยว่า ความโดดเดี่ยวของคนเป็นหัวหน้า “ตรงข้ามกับคนที่จัดการอะไรเองเพียงลำพังไม่ได้ จะทำอะไรก็ต้องมีคนอยู่ด้วย คนเหล่านี้มักคล้อยตามคนอื่นง่าย และพยายามหลีกเลี่ยงที่จะทำตัวแตกต่าง จนสร้างผลงานดี ๆ ไม่ได้” 

ซึ่งในมุมของเรา คนที่เอาตัวเองยึดโยงกับคนอื่นก็ไม่ได้ผิดอะไรนะคะ เพียงแต่คนแต่ละคนย่อมมี ‘เป้าหมาย’ ที่แตกต่างกัน เราทุกคนต่างมี ‘ลู่’ เป็นของตัวเอง บางเรื่องหรือบางปัญหาเรา ‘จำเป็น’ ที่จะต้องผ่านมันไปให้ได้ด้วยตัวของเราเอง 

ดังนั้น ใครที่คิดว่าตัวเองผ่านอะไรยาก ๆ ด้วยตัวคนเดียวไม่ได้ ต้องเปลี่ยนทัศนคติใหม่แล้วนะคะ หากเราตั้งใจแน่วแน่ว่าอยากจะทำงานหรือทำสิ่งที่ตั้งใจให้สำเร็จ  

แต่ ‘โกะโด โทคิโอะ’ ก็ไม่ได้แนะนำให้ต้องทำถึงขนาด “โดดเดี่ยวตัวเองจากสังคม” นะคะ เขายอมรับว่า การได้หารือหรือพูดคุยกับคนอื่นก็ทำให้เกิดไอเดียใหม่ ๆ ได้ แต่เน้นย้ำว่า ต้องเป็นการพูดคุยเพื่อพัฒนาตัวเอง ไม่ใช่เอาแต่ไปบ่นระบายอารมณ์ให้คนอื่นฟังซ้ำ ๆ เพื่อรอฟังคำว่า ‘เข้าใจ’ ช่วยยืนยันว่าตัวเองไม่ผิด หรือปลอบใจว่า “นายไม่เป็นไรหรอก” เพื่อความสบายใจของตัวเอง 

“คนที่ต้องการสร้างผลงาน ไม่ต้องการให้ใครมาฟังตัวเองบ่น เพราะถึงแม้จะไม่เป็นไปตามที่ต้องการ เขาจะไม่บ่น แต่จะจัดลำดับความสำคัญ และคิดว่าจะทำอะไรต่อดี” 
 

หมายความว่า หากคุณอยากทำกำไรให้บริษัทเพิ่ม คุณก็ต้องมองหาสิ่งที่นำไปสู่การสร้างกำไร หากคุณอยากประสบความสำเร็จก็ต้องคิดว่า จะทำอย่างไรถึงจะประสบความสำเร็จ และการอยู่คนเดียวอาจทำให้คุณมี ‘เวลา’ ตกผลึกเรื่องเหล่านี้ รู้จักตัวเอง และวางกลยุทธ์ที่จะก้าวต่อไปได้ 

เขายังได้สรุปไว้อย่างเห็นภาพด้วยว่า “คนที่มีเป้าหมายจะประสบความสำเร็จกับบางสิ่ง และทุ่มสมาธิไปกับสิ่งนั้น จะไม่มีเวลาเกี่ยวพันกับคนอื่น”

อ่านมาทั้งหมด ดูเหมือนคนเป็นหัวหน้าหรือผู้บริหารจะต้องโดดเดี่ยวเข้มแข็งใช่ไหมคะ? 

ไม่ใช่แค่พวกเขาหรอกค่ะ ตัวคุณเองบางครั้งก็ต้องโดดเดี่ยวและอยู่ลำพัง และอาจต้องทิ้งคนที่ไม่จำเป็นในชีวิตออกไปบ้าง 

เพราะเราทุกคนต่างมี ‘ลู่’ เป็นของตัวเองทั้งนั้นแหละค่ะ

 

สวัสดีวันจันทร์ 
พาฝัน ศรีเริงหล้า 

ภาพ: Pexels