นิโซ ยามาโมโตะ : อดีตนักวาดฉากแอนิเมชันสตูดิโอจิบลิแสนอบอุ่น ฉายา ‘ก้อนเมฆของนิโซ’

• 21 สิงหาคม 2566 มีข่าวประกาศว่า นิโซ ยามาโมโตะ เสียชีวิตจากโรคกระเพาะอาหาร
• นิโซคือนักวาดฉากมากฝีมือของสตูดิโอจิบลิที่ยังคงเชื่อในความงามตามแบบฉบับตัวเอง
• ถึงแม้วันนี้เขาจะไม่อยู่แล้ว แต่ทุกผลงานจะยังอยู่ในความทรงจำของเรา

ภาพยนตร์แอนิเมชันจากสตูดิโอจิบลิ คือ การ์ตูนวัยเด็กที่อยู่ในใจใครหลายคน ด้วยบท ความน่ารักของตัวละคร โทนสีแสนอบอุ่น และฉากที่ดูสมจริง

หนึ่งในนักวาดที่หลายคนอาจรู้จัก คือ ‘นิโซ ยามาโมโตะ’ (Nizo Yamamoto) หรือนักวาดฉายา ‘ก้อนเมฆของนิโซ’ ก้อนเมฆทรงตั้งสูงที่ตัดกับท้องฟ้าฤดูร้อน

นิโซ เกิดวันที่ 26 มิถุนายน 1953 เป็นคนจังหวัดโคโต ประเทศญี่ปุ่น เขาคือเด็กชายที่หลงใหลในธรรมชาติจนมาจับแปรงวาดภาพฉาก นั่งแท่นผู้กำกับศิลป์ให้กับสตูดิโอจิบลิ

แต่เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม 2566 ทวิตเตอร์แอ็กเคานต์ kaieisha_nizo_y ทวิตเตอร์ส่วนตัวของเขาประกาศว่า นิโซจากโลกนี้ไปแล้วในวัย 70 ปีด้วยโรคมะเร็งกระเพาะอาหาร

The People ชวนดูเส้นทางของเขาที่ทุกผลงาน คือ การถ่ายทอดความงามผ่านปลายพู่กัน

เด็กสถาปัตย์สู่นักวาดฉากสตูดิโอจิบลิ

“ผมรักการวาดภาพ ผมมีโอกาสทำงานในสตูดิโอแอนิเมชันตั้งแต่เด็ก แล้วตั้งแต่วันนั้น ผมก็รู้สึกว่าผมยังอยู่ในโลกของแอนิเมชัน” นิโซให้สัมภาษณ์ไว้เมื่อ 6 ปีก่อน

ก่อนเป็นนักวาด นิโซเคยเป็นเด็กคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์มาก่อน

แล้วเขาก็เข้าสู่วงการอนิเมะครั้งแรกในฐานะนักวาดภาพประกอบฉากของ ‘Future Boy Conan’ ซีรีส์อนิเมะแนววิทยาศาสตร์ความยาว 24 ตอนที่ออกอากาศในปี 1999 - 2000 เล่าเรื่องการปกป้องโลกหลังวันสิ้นโลกของญี่ปุ่น

หลังจากนั้น เขาก็ถูกชวนให้เข้ามาทำงานในสตูดิโอจิบลิ ผลงานเรื่องแรกของเขา คือ ปราสาทที่โดดเด่นตามชื่อเรื่อง ‘Castle in the Sky’ ต่อด้วยเรื่อง ‘Princess Mononoke’ ที่เขาสามารถสร้างบรรยากาศให้ป่าดูสงบ แต่ก็เต็มไปด้วยความน่ากลัว

พอโปรเจกต์ Spirited Away จบลง นิโซตัดสินใจลาออกแล้วมาเป็นนักวาดอิสระและโดนจ้างให้เป็นผู้กำกับศิลป์ผลงานเรื่อง ‘The Girl Who Leapt Through Time’ ที่มีโจทย์หลักคือการสร้างก้อนเมฆปุยที่ตัดกับท้องฟ้าในฤดูร้อน ซึ่งก่อนหน้านี้ชาวแอนิเมเตอร์เรียกว่า ‘เมฆลาปุตะ’ แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนชื่อเป็น ‘ก้อนเมฆของนิโซ’ (Nizo Clouds) แทน เพราะก้อนเมฆของนิโซเหมือนจริงและเต็มไปด้วยรายละเอียดมากมาย

ไม่ใช่แค่วาด แต่ทุกเส้นมีความหมายในสไตล์ของนิโซ

จริง ๆ แล้ว อุปกรณ์การทำงานของนิโซไม่ได้มีอะไรมากมาย เขามีเพียงพู่กันกับสี

แต่เทคนิคที่ซ่อนอยู่ในภาพของเขานั้น แตกต่างตามอารมณ์ เรื่องราว และความรู้สึกของตัวละครแต่ละเรื่อง

ยกตัวอย่างเช่น The Girl Who Leapt Through Time เขาใช้เทคนิค 2 รูปแบบเพื่อให้อารมณ์ของภาพแตกต่างกัน อย่างแรก ‘dry brush’ คือ การใช้พู่กันแห้งสะบัดน้ำลงไปในงาน แล้วค่อยใช้ปลายพู่กันขนาดใหญ่ปาดลงให้มีความเบลอของสีมากขึ้น วิธีการที่ 2 ใช้เทคนิคการวาดภาพแบบดั้งเดิมสำหรับฉากพระอาทิตย์ตก

รวมถึงผลงานที่สร้างชื่อให้เขามากที่สุด เรื่อง ‘Weathering With You’ ที่ยังคงคอนเซ็ปต์ก้อนเมฆของนิโซ และยังมีภาพเทพมังกรในศาลเจ้าญี่ปุ่นที่ดูใจดีมากกว่าโกรธ นิโซลงสีด้วยสีอะคริลิกสีขาวและเพิ่มสีดำตรงดวงตาเพื่อให้ตรงกับคาแรกเตอร์ของตัวละครมากขึ้น

“พอดูผ่านกล้อง ภาพของผมเหมือนภาพดิจิทัล ผมคิดว่านั่นช่วยภาพของผมกลมกลืนไปกับหนังทั้งเรื่อง” นิโซอธิบายผลงานของตัวเองไว้แบบนั้น 

 

ศิลปินที่อยากวาดภาพต่อไปเรื่อยๆ 

ในบทสัมภาษณ์พิเศษของ han-note นิโซบอกว่า ในอนาคตเขาก็ยังอยากวาดภาพต่อไป 

“ผมอยากเขียนมังงะเกี่ยวกับตำนาน ‘คันจิกาโจ’ ของโจรสลัดญี่ปุ่นแห่งเกาะโกโตะให้เสร็จ ผมยังอยากไปไต้หวันที่ตรอกซอกซอยแคบและต้นไทรมากมาย”

และสำหรับนิโซ การวาดภาพฉากไม่ใช่แค่งานจ้าง แต่มันคือความทรงจำในช่วงเวลาหนึ่งที่เขาอยากถ่ายทอดสู่สายตาผู้ชม

นิโซบอกกับสำนักข่าว The Stateman ว่า “ถ้าภาพประกอบสวยก็ถือเป็นเรื่องปกติ ผู้ชมสามารถมองผ่านมันไปได้และดื่มด่ำกับโลกภาพยนตร์ แต่ถ้ามันแย่ก็ช่วยไม่ได้ที่เขาจะเห็นและเสียสมาธิไปบ้าง

“เวลาที่เราจดจำช่วงเวลาดีๆ เราก็จะจำภาพฉากหลังที่สวยงาม แม้ตอนนั้นเราจะไม่ได้สนใจมันมากก็ตาม ผมอยากจะถ่ายทอดความที่ดูสมจริงแบบนั้น”

นิโซ ยามาโมโตะ คือ นักวาดที่ตั้งใจให้ทุกเส้นและทุกปลายพู่กันของเขาเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวแสนสนุกของแอนิเมชัน

ถึงวันนี้การเดินทางบนสายแอนิเมชันของนิโซจะจบลงในวันที่เขาอายุ 70 ปี แต่ฉายาก้อนเมฆของนิโซและทุกผลงานก็จะยังอยู่ในความทรงจำของเราตลอดไป

อย่างน้อยก็วันที่เราเปิดแอนิเมชันวัยเด็กของเราดูอีกครั้ง

 

เรื่อง : ณัฐธนีย์ ลิ้มวัฒนาพันธ์

ภาพ : Nippon Animation, ทวิตเตอร์ kaieisha_nizo_y

 

อ้างอิง : 

mainichi

qooapp

alltheanime

han note

bunka

thestatesman