ป๊อป “ไดตะลุยแดนเวทมนตร์”: จากคนธรรมดาแสนกะล่อน สู่จอมเวทย์ระดับเทพ

ป๊อป “ไดตะลุยแดนเวทมนตร์”: จากคนธรรมดาแสนกะล่อน สู่จอมเวทย์ระดับเทพ

ป๊อป ตัวละคร จากเรื่องฮิตอย่าง “ไดตะลุยแดนเวทมนตร์” เป็นอีกหนึ่งตัวละคร จากคนธรรมดาแสนกะล่อน สู่จอมเวทย์ระดับเทพ

เชื่อว่าคนส่วนใหญ่รู้จักเกม RPG อย่าง Dragon Quest แน่นอน โดยการ์ตูนเรื่องไดตะลุยแดนเวทมนตร์นี้เป็นการเอาโลกทัศน์แบบเกม Dragon Quest มาสร้างเนื้อเรื่องสำหรับการ์ตูนโดยเฉพาะ ไม่มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับในเกมแต่อย่างใด จึงออกมาได้เป็นเรื่อง “ดราก้อนเควสต์: ภาคไดตะลุยแดนเวทมนตร์ (Dragon Quest: ダイの大冒険)” เรื่องนี้ เนื้อเรื่องของเรื่องนี้แต่งโดย ซันโจ ริคุ (三条陸) และวาดภาพโดย อินะดะ โคจิ (稲田浩司) ดราก้อนเควสต์: ภาคไดตะลุยแดนเวทมนตร์ มีการตีพิมพ์ในรายสัปดาห์ในนิตยสารการ์ตูนรายสัปดาห์ Weekly Jump (週刊少年ジャンプ) ของญี่ปุ่น ตั้งแต่ปี ค. ศ. 1989-1996 และมีการพิมพ์รวมเล่มเป็นเรื่องของตัวเองทั้งหมด 37 เล่มด้วยกัน มีชื่อเสียงโด่งดังมากพอตัว นอกจากนี้ก็มี Anime อีก แต่น่าเสียดายที่ Anime ทำได้ไม่จบแล้วมีอันสะดุดไป จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ถึงได้มีการเอามาทำ Anime อีกครั้งหนึ่งให้แฟน ๆ ได้หายคิดถึงกัน ในโลกของไดตะลุยแดนเวทมนตร์ จะมีสิ่งมีชีวิตหลัก ๆ อยู่ทั้งหมด 3 เผ่า คือ มนุษย์, ปีศาจ, และมังกร อยู่ร่วมกันในโลกใบเดียวกัน เปิดเรื่องโดยกล่าวถึงโลกอันแสนสงบสุขหลังจาก “ผู้กล้า” ได้กำจัด “ราชาปีศาจฮาดร้า” ไปเรียบร้อย และพุ่งความสนใจของเรื่องไปที่เด็กน้อยคนหนึ่งที่ชื่อ ได-พระเอกของเรื่อง ไดเป็นเด็กกำพร้าบนเกาะที่มีแต่ปีศาจอาศัยอยู่ โดยปีศาจบนเกาะนี้ไม่มีจิตใจชั่วร้ายอีกแล้วเพราะจอมปีศาจฮาดร้าตายไปแล้ว มีปีศาจชื่อ “บราส” ที่ไดเรียกว่า “ปู่บราส” คอยชุบเลี้ยงไดตั้งแต่เด็กจนโต ปู่บราสอยากให้ไดเติบโตเป็นจอมเวทย์ (魔法使い) ที่เก่งกาจ แต่ไดอยากเติบโตเป็นผู้กล้า (勇者) มากกว่า แต่โชคชะตาพลิกผัน ราชาปีศาจฮาดร้าคืนชีพ แถมยังมี “จอมราชาปีศาจเวิร์น” ปรากฏตัวขึ้น แถมยังเก่งกว่าจอมปีศาจฮาดร้าไปอีก ไดจึงต้องออกเดินทางเพื่อการเติบโตของตัวเองทั้งด้านฝีมือ, จิตใจ, และค้นหาอัตลักษณ์ของตัวเองว่าเป็นใครกันแน่ เรื่องนี้มีความแปลกคือ ไดเป็นพระเอกแน่นอน ไดมีบทเด่นที่สุด ไดเก่งทุกอย่าง ไดเทพทุกเรื่อง แต่ผู้อ่านจำนวนมหาศาลกลับเทความสนใจและความชื่นชอบไปที่ “ป๊อป” ที่เป็นตัวละครเพื่อนของไดมากกว่า ป๊อปเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์ที่สุดของเรื่องนี้ก็ว่าได้ เพราะเป็นตัวตนที่แย้งกับไดในทุก ๆ เรื่อง เริ่มตั้งแต่ ไดมีพ่อเป็นอัศวินมังกรในตำนาน แต่ป๊อปเป็นแค่ลูกพ่อค้าธรรมดา, ไดเป็นลูกครึ่งมนุษย์และอัศวินมังกรที่มีพรสวรรค์ติดตัวแต่กำเนิด แต่ป๊อปเป็นแค่มนุษย์ปุถุชนที่ไร้พรสวรรค์ใด ๆ, ไดเป็นผู้กล้า แต่ป๊อปเป็นจอมเวทย์ (ซึ่งเป็นตัวตนที่ปู่บราสอยากให้ไดเป็น ไม่ได้อยากให้ไดเป็นผู้กล้า), นิสัยใจคอของป๊อปก็ยังแย้งกับไดทั้งหมด ไดเป็นคนสุภาพเรียบร้อย ป๊อปเป็นคนกะล่อน, ไดไม่ค่อยสนหญิง แต่ป๊อปเจ้าชู้ลามกมาก ป๊อป “ไดตะลุยแดนเวทมนตร์”: จากคนธรรมดาแสนกะล่อน สู่จอมเวทย์ระดับเทพ ถ้าใครนับถือความเทพของคูริริน (บทความ คุริลิน: ความรักของผู้ชายโชคดี กับ จูฮะจิโกซัง (คุณหมายเลข 18) ของผม) ที่จีบหมายเลข 18 ติด คุณจะประทับใจป๊อปมากกว่านั้น ที่ “เหมาสอง” โดยที่ไม่ต้องจีบอีกต่างหาก! เป็นเพื่อนไปเรื่อย ๆ รู้ตัวอีกที 2 สาวหลงเสน่ห์เฉยเลย และถ้าใครมองหยำฉาด้วยสายตาสงสารว่าเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาจึงสู้ชาวบ้านไม่ได้ (บทความ “หยำฉา” แห่ง Dragon Ball โดนกระทืบ โดนแย่งแฟน ตัวละครขี้แพ้ที่คนรัก) คุณจะต้องเปลี่ยนใจ เมื่อพบว่า ป๊อปที่เป็นเพียงมนุษย์ชาวบ้านธรรมดาเช่นกัน สามารถวิวัฒนาการฝีมือและจิตใจตัวเองจนฟาดปีศาจสารพัดปีศาจได้, สู้กับอัศวินมังกรได้, และไปดวลพลังเวทมนตร์กับลาสต์บอสอย่างจอมราชาปีศาจเวิร์นได้อีกต่างหาก เป็นคนธรรมดาแล้วไง!? เปรี้ยวได้ทุกสนามรบเลยเหอะ ได เป็นตัวละครในอุดมคติของเรื่อง มีสายเลือด มีพรสวรรค์ มีชะตากรรม มีบริบททุกอย่างให้เป็นพระเอก ชนิดที่อ่านไปก็เดาทางเรื่องได้ทั้งหมดอยู่แล้ว แต่ความสนุกของเรื่องนี้คือการเอาใจช่วยมนุษย์ปุถุชนอย่างป๊อป คือเริ่มจากมนุษย์ธรรมดาที่ออกไปทางแพ้ ๆ คนหนึ่ง ไม่มีพรสวรรค์ ขี้ขลาด ขี้เกียจ ลามก หมาขี้แพ้ จับจด ทิ้งเพื่อนหนีเอาตัวรอด ฯลฯ สารพัดคุณสมบัติอันเลวร้ายมากองรวมกันอยู่ในตัวป๊อป ตอนที่ตีพิมพ์รายสัปดาห์ถึงกับมีผู้อ่านจำนวนมากเขียนจดหมายไปสำนักพิมพ์เพื่อขอให้ผู้แต่งเรื่องเขียนให้ป๊อปมันตาย ๆ ha ไปซะเพราะรำคาญมาก แต่เมื่อเนื้อเรื่องเริ่มดำเนินไป ไดและป๊อปได้เจอมามู, ฮุนเคล, คร็อคโคไดล์ และได้ผ่านศึกหนักมาหลายครั้ง ทำให้ป๊อปเริ่มมีพัฒนาการทีละนิดอย่างค่อยเป็นค่อยไป เรียกว่าเริ่มมีคุณธรรมประจำใจ เริ่มให้ความสำคัญกับมิตรภาพ เริ่มเป็นมนุษย์ที่มีเกียรติในตัวเองมากขึ้น รู้จักมุมานะฝึกฝนเวทมนตร์มากขึ้น ทำให้ผู้อ่านเริ่มหลงเสน่ห์ตัวละครตัวนี้ ฉากพีคที่สุดคือตอนที่ ป็อปสละชีวิตบุกเดี่ยวไปหาศัตรูทั้งกองทัพ แบบข้ามาคนเดียว กะเอา  1 ชีวิตแลกกับศัตรูให้ได้มากที่สุด คือโคตรเท่ แถมยังใช้เวทมนตร์ต้องห้าม “เมกันเต้” เพื่อสละชีวิตตัวเองแลกกับชีวิตของอัศวินมังกรที่มุ่งร้ายต่อพวกได และป๊อปก็ตายจริง ๆ ด้วย เล่นเอาผู้อ่านช็อคมาก ๆ (เพราะเรื่องนี้ไม่ใช่ดราก้อนบอล ที่ความตายเป็นเรื่องขำขำ) ก่อนที่อัศวินมังกรจะประทับใจในความกล้าหาญและยอมสละเลือดตัวเองเพื่อชุบชีวิตป๊อปขึ้นมาให้ ในตอนใกล้จบเรื่อง ป๊อปกลายเป็นคนที่มีวุฒิภาวะสูงที่สุดในการประเมินสถานการณ์การรบ ไขปริศนาของจอมราชาปีศาจเวิร์นได้ แถมยังแก้ท่าไม้ตายของลาสต์บอสสำเร็จอีกต่างหาก นอกจากนี้ยังสำเร็จเวทย์ขั้นสูงสุดอย่าง “เมโดรอา” ที่มีพลังทำลายล้างทุกสรรพสิ่งบนโลกได้ด้วย จอมราชาปีศาจเวิร์นถึงกับต้องกล่าวชมเชยว่าป๊อปคือศัตรูที่น่ากลัวที่สุดในบรรดาลูกศิษย์ของอวาน (ย้ำอีกที ในเรื่องนี้ ศัตรูที่น่ากลัวที่สุดสำหรับฝ่ายปีศาจ ไม่ใช่พระเอกนะ!) จนผู้อ่านหลายคนยังสรุปว่า พระเอกของเรื่องนี้ที่แท้จริงคือป๊อปต่างหาก เพราะในศึกสุดท้าย ทุกคนหมดกำลังใจกันไปหมดแล้ว มีแต่ป๊อปคนเดียวยังกำลังใจเต็มเปี่ยม พูดเรียกสติให้คนอื่น จนไดกลับมาสู้ได้อีกครั้ง ในตอนจบ ยังเลเวลอัพจนกลายเป็น “เจ้าแห่งจอมเวทย์ปีศาจ” ที่มีเวทมนตร์สุดโหดในโลกแห่งดราก้อนเควสต์ แถมยังได้สาวงามมาครองพร้อมกัน 2 สาว เป็นที่น่าอิจฉาของผู้อ่านไปอีก เรื่องนี้สนุกและน่าติดตามมากจริง ๆ ไหน ๆ Anime เวอร์ชั่นใหม่ก็เริ่มออกอากาศแล้ว เรามาดื่มด่ำความสนุกของเรื่องนี้ไปพร้อม ๆ กันเถอะ