ผู้เฒ่าเต่า แห่ง Dragon Ball กะเทาะเปลือกความหื่นลามก คือเนื้อแท้อาจารย์ผู้ทุ่มเท

ในเรื่อง Dragon Ball แฟน ๆ จำนวนมากมักจะติดกับภาพของผู้เฒ่าเต่าว่าจะต้องหื่น ลามก และพลังยุทธน้อยกว่าลูกศิษย์ เพราะบทบาทในด้านต่อสู้ของผู้เฒ่าเต่านั้นน้อยมากเมื่อเทียบกับพวกซูเปอร์ไซย่าทั้งหลาย แต่ถ้าเป็นแฟนพันธุ์แท้ของเรื่องนี้ที่ติดตามมาโดยตลอด จะเห็นได้เลยว่า ผู้เฒ่าเต่านี่แหละคืออาจารย์ผู้น่าเคารพอย่างแท้จริง และมีบทบาทสำคัญต่อการเติบโตของตัวละครหลาย ๆ ตัวในเรื่อง [caption id="attachment_26509" align="aligncenter" width="500"] โกคู[/caption] สมัยเด็ก ๆ ตอนที่โกคูกับคุริลินเริ่มฝึกวิชากับผู้เฒ่าเต่าใหม่ ๆ ถ้าสังเกตให้ดีจะพบว่า ผู้เฒ่าเต่าไม่ได้สักแต่สอนวิทยายุทธ แต่ยังสอนอ่านเขียน สอนวิชาการ รวมทั้งคณิตศาสตร์ขั้นพื้นฐานให้ด้วย เรียกได้ว่าสอนแนวทางการใช้ชีวิตทุกอย่างให้เด็กวัยรุ่นที่กำลังสร้างอัตลักษณ์ของตัวเองทั้งคู่ ตอนแรกสุดของเรื่อง โกคูบอกบุลม่าว่าตัวเองอายุ 14 เพราะตอนนั้นโกคูยังไม่รู้จักวิธีนับเลขด้วยซ้ำ โกคูโตมาในป่าชนิดที่ไม่รู้จักอารยธรรมใด ๆ ของชาวเมืองปกติเลย จนหลังจากได้เรียนกับผู้เฒ่าเต่า โกคูถึงจะนับเลขเป็น และรู้ว่าจริง ๆ ตัวเองอายุแค่ 12 เท่านั้น [caption id="attachment_26510" align="aligncenter" width="500"] คุริลิน[/caption] ในศึกชิงเจ้ายุทธภพครั้งแรกของเรื่อง (ครั้งที่ 21) ผู้เฒ่าเต่าลงทุนปลอมตัวเป็นแจ็กกี้ชุนมาประลองกับลูกศิษย์ตัวเอง ก็เพราะกลัวว่าถ้าลูกศิษย์ของตัวเองชนะเลิศในการประลองครั้งแรกแล้วจะเหลิง ผู้เฒ่าเต่าระบุชัดเจนตอนที่คุยกับนามู (ผู้เข้าประลองที่มาจากประเทศที่แร้นแค้นขาดแหล่งน้ำธรรมชาติอย่างหนัก) ว่าเป็นห่วงโดยเฉพาะโกคู เพราะโกคูมีนิสัยป่าเถื่อนดั้งเดิมและมีพลังซ่อนอยู่มากอย่างไม่น่าเชื่อ ผู้เฒ่าเต่าจึงอยากสอนให้ศิษย์ได้รู้ว่า ในโลกอันกว้างใหญ่ไพศาลนี้ยังมีคนที่เหนือกว่าอีกมากมายนัก เพื่อให้โกคูและคุริลินไม่หยุดพัฒนาตัวเอง [caption id="attachment_26511" align="aligncenter" width="640"] นามู[/caption] นอกจากความปรารถนาดีต่อศิษย์แล้ว ผู้เฒ่าเต่ายังปรารถนาดีไปถึงนามูซึ่งเป็นคนแปลกหน้าอีกด้วย พอผู้เฒ่าเต่าลองอ่านใจนามู ก็พบว่าต้องการประลองเพื่อเอาเงินรางวัลไปซื้อน้ำกลับประเทศตัวเอง จึงมอบแคปซูลเปล่าให้นามูใส่น้ำในแคปซูลถือกลับไปได้ และบอกให้นามูรู้อีกด้วยว่า ในดินแดนนี้น้ำเป็นของฟรีที่ได้เปล่า ไม่ต้องเสียเงินซื้อ ในศึกชิงเจ้ายุทธภพครั้งที่ 2 ของเรื่อง (ครั้งที่ 22) จะเห็นได้ชัดเลยว่า ผู้เฒ่านกกระเรียนนั้นตรงข้ามกับผู้เฒ่าเต่าอย่างมาก เพราะผู้เฒ่านกกระเรียนเน้นสอนให้ลูกศิษย์ตัวเองเป็นนักฆ่ามากกว่าเป็นนักสู้ จึงไม่ได้สอนอ่านเขียนหรือคณิตศาสตร์แต่อย่างใด เห็นได้จากตอนคุริลินประลองกับเจาซือ และคุริลินสามารถใช้มุกถามคณิตศาสตร์ชั้นประถมธรรมดา แต่เจาซือกลับตอบอะไรไม่ได้เลย และแพ้เพราะโดนคุริลินอัดตกเวทีไป แม้แต่ผู้เฒ่านกกระเรียนยังบ่นกับตัวเองว่า “รู้อย่างงี้ให้มันเรียนคณิตศาสตร์ด้วยก็จะดีหรอก” แถมเจาซือยังแยกซ้าย-ขวาไม่ออกด้วยซ้ำ ต้องให้เท็นชินฮังคอยบอกซ้าย-ขวาให้ตอนที่ต่อสู้ [caption id="attachment_26513" align="aligncenter" width="640"] เท็นชินฮัง[/caption] ความเมตตาของผู้เฒ่าเต่า ยังเผื่อแผ่ไปถึงเท็นชินฮังและเจาซืออีกด้วย ผู้เฒ่าเต่าไม่เคยถือสาท่าทีวางก้ามของเท็นชินฮังเลย และเปิดใจกับเท็นชินฮังว่าตัวเองเข้าใจลูกศิษย์ผิดไปว่า ถ้าโกคูหรือคุริลินชนะเลิศการประลองแล้วจะกำเริบเสิบสาน แต่ตอนนี้ได้ตระหนักแล้วว่า ในบรรดาศิษย์ตัวเอง 2 คน ถึงแม้จะมีใครชนะเลิศก็จะไม่มีทางเสียผู้เสียคนอย่างแน่นอน ผู้เฒ่าเต่าในร่างปลอมเป็นแจ็กกี้ชุนจึงยอมแพ้เท็นชินฮัง โดยการกระโดดออกจากเวทีไปเอง และยังพูดให้สติกับเท็นชินฮังด้วยว่า เท็นชินฮังไม่ใช่คนชั่ว จึงไม่สามารถชั่วสุด ๆ ได้ ผู้เฒ่าเต่ายังค่อย ๆ ชี้แนะแนวทางให้เท็นชินฮังและเจาซือ จนทั้ง 2 คนเริ่มเบนเข็มจากเดิมที่ต้องการจะเป็นนักฆ่าตามรอยอาจารย์และตามรอยเถาไปไป มาตั้งเป้าสู่การเป็นนักสู้ที่มีเกียรติแทน ผู้เฒ่าเต่าจึงเป็นคนแก่ที่มองสถานการณ์ต่าง ๆ ได้ขาด มองคนออก พอรู้ว่าศิษย์ตัวเองทั้ง 2 และศิษย์ของเฒ่านกกระเรียนทั้ง 2 นั้นไม่มีทางก้าวพลาดไปสู่วิถีที่ไม่เหมาะไม่ควร ตัวเองก็สามารถละอีโก้ในฐานะอดีตจอมยุทธเลื่องชื่อ และยอมแพ้ได้หน้าตาเฉย ชนิดที่ไม่ยึดติดกับชื่อเสียงหรือเงินรางวัลใด ๆ เลย ที่ประทับใจที่สุดคือก่อนที่จะต้องไปสู้ชี้เป็นชี้ตายกับพิคโคโล่ (คนพ่อ) ผู้เฒ่าเต่าเอาสเปรย์ยาสลบฉีดใส่เท็นชินฮัง และกำชับให้เจาซือซ่อนตัวให้ดี แล้วผู้เฒ่าเต่าก็สละชีวิตใช้คลื่นผนึกมารจนตัวเองหมดพลังขาดใจตายไป เป็นคนแก่ที่ทำทุกอย่างเพื่อเยาวชนรุ่นหลังและเพื่อโลกมนุษย์ที่แท้จริง สละทั้งชื่อเสียงและชีวิตได้เพื่อมนุษย์ทุกคนในโลก หลังจากนั้นอีกนาน ในภาคซูเปอร์ ผู้เฒ่าเต่ายังเรียนรู้ที่จะเอาชนะกิเลสลามกของตัวเองได้ เปลี่ยนกิเลสเป็นลมปราณเสริมพลังยุทธ และโชว์ความเก๋าเกม เดินตระเวนประเมินพลังของคู่ต่อสู้ วิเคราะห์ความสามารถของคู่ต่อสู้ และตัดสินใจต่อสู้ด้วยเทคนิคอันชาญฉลาด เก็บคู่ต่อสู้ที่เก่งกว่าตัวเองไปได้ถึง 3 คน แม้แต่ฟรอสต์ที่มีพลังพอ ๆ กับฟรีเซอร์ ยังเกือบเสร็จผู้เฒ่าเต่าที่มีพลังด้อยกว่ามากได้ เรียกว่าประสบการณ์สูงและสู้ได้ฉลาดกว่าเท็นชินฮังกับคุริลินอีก แม้แต่พระเจ้าของโลกก็ยกย่องว่า โกคูได้อาจารย์ที่ดีมากอบรมมา, แม้แต่เบจิต้าก็นับถือจิตใจ, แม้แต่เทพแห่งการทำลายล้างก็นับถือในความเก๋าเกมของผู้เฒ่าเต่า ผู้เฒ่าเต่าจึงเป็นตัวละครอาจารย์ที่น่าประทับใจมาก ไม่ใช่ในด้านการต่อสู้ แต่เป็นในแง่มุมของวิถีชีวิต และแบบอย่างที่ดีต่อเยาวชนรุ่นหลัง ซึ่งเป็นเนื้อหาสำคัญของการ์ตูนแนว Shōnen Manga ของญี่ปุ่น คงจะดีมากถ้าในชีวิตจริงของเราทุกคนมีอาจารย์ที่เปี่ยมไปด้วยความเมตตาคอยแนะแนวและเป็นกำลังใจให้ตลอดแบบนี้